خبر جمع کن
از من نخواهید لبخند بزنم
چارلی یازده سال دارد، او مثل بچه‌های دیگری که در این سن هستند حساس است و خودش هم می‌داند. برای نمونه هر وقت با مادر و پدرش فیلم غصه‌داری تماشا می‌کند، اولین فردی است که به هق‌هق میافتد و یا احساسات‌اش سر کوچکترین موضوعی به شدت جریحه‌دار میشود. زمانی که پدر و مادر چارلی با هم ازدواج کردند، عاشق هم بودند ولی خیلی وقت است که با هم خوشبخت نیستند. برای همین تصمیم گرفتند از هم طلاق بگیرند.
به نظر چارلی طلاق مثل این است که پدر و مادرت جلوی چشمت دوچرخه‌ی صفر کیلومترت را با ماشین زیر بگیرند. یعنی می‌بینی که چه اتفاقی دارد میافتد، اما ماشین دیگر راه افتاده و هیچ کاری نمی‌توانی بکنی. دوچرخه تکه‌تکه شده و دیگر هیچ وقت مثل روز اولش نمی‌شود.
چنانچه حساس بودن کودکان را یک طیف در نظر بگیریم که شدت و ضعف دو سر آن طیف باشد. برای کودکی که پدر و مادرش از هم جدا شده‌اند و یا در حال جدایی هستند، فرقی نمی‌کند در کجای این طیف قرار داشته‌باشد. جدایی والدین برای کودک دردناک و آسیب‌زاست.
در کتاب از من نخواهید لبخند بزنم، چارلی برای اینکه مادر و پدرش از هم جدا نشوند کارهای مختلفی انجام می‌دهد ولی هیچ کدام فایده‌ای ندارد. او دیگر توجهی به دوستان، بازی‌ها، درس و خوراکی‌های مورد علاقه‌اش نمی‌کند تا جایی که مادر و پدرش تصمیم می‌گیرند او را پیش روانشناس کودک ببرند.
باربارا پارک شرایطی را که چارلی با آن درگیر است و راهکارهایی که برای رهایی از این درگیری‌ها برمی‌گزیند با زبانی طنز روایت می‌کند؛ طنزی که خواننده ی کتاب را می‌خنداند و او را با دردی که کودکان در آستانه‌ی جدایی والدینشان و پس از آن متحمل‌اند، آشنا می‌سازد.
خواندن این کتاب برای کودکانی که مادر و پدرشان در آستانه‌ی جدایی هستند، کودکان دیگر و پدر و مادرها سودمند است. این کتاب، همچنین برای بلندخوانی والدین با فرزندان و بلندخوانی گروهی مناسب است. این کتاب جلد نخست از مجموعه‌ی دو جلدی است. جلد دوم این مجموعه «ازدواج مادرم و بدبختی‌های دیگر» نیز به فارسی ترجمه شده است.
باربارا پارک از بهترین و بامزه‌ترین نویسنده‌ها برای کودکان و نوجوانان است. مجموعه‌ی ماجراهای جونی بی جونز، که از نوشته‌های او برای کودکان است، همواره در فهرست پرفروش‌ها قرار دارد و رمان‌هایی که برای نوجوانان نوشته بیش از چهل جایزه را از آن خود کرده‌اند. او در زمینه علوم تربیتی تحصیل کرد و در سال ۲۰۱۳ در سن ۶۶ سالگی از دنیا رفت.
مناسب برای گروه سنی ۱۰ تا ۱۲ و ۱۳ سال به بالا
لینک خرید: از من نخواهید لبخند بزنم
نوشته از من نخواهید لبخند بزنم اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
سخنرانی «موراکومی» در مراسم دریافت جایزه ادبی «هانس کریستین اندرسن»
«هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی سرشناس ژاپنی که برای دریافت جایزه ادبی «هانس کریستین اندرسن» راهی اودنسه دانمارک شده، طی سخنرانی به مسائل کنایه‌آمیزی اشاره کرد.
«پیلوت آنلاین» نوشت: «هاروکی موراکامی» رمان و داستان‌نویس ژاپنی، یکشنبه در مراسم دریافت جایزه‌ی «هانس کریستین اندرسن» که در اودنسه ـ زادگاه این چهره‌ی ادبیات کودک قرن نوزدهمی ـ برگزار شد، حضور پیدا کرد و به مسائلی اشاره کرد که برخی آن را، کنایه از بحران پناهندگان و مقابله برخی کشورها با ورود آنها دانسته‌اند.
سخنرانی نویسنده «کافکا در کرانه» که «معنای سایه‌ها» نام داشت به داستانی از «اندرسن» با عنوان «سایه» اشاره کرد، این داستان درباره دانشمندی است که سایه‌اش را از دست می‌دهد اما در پایان سایه او را تحت سلطه خود درمی‌آورد و می‌کشد.
این رمان‌نویس مطرح در خلال صحبت‌هایش گفت: مهم نیست دیوارهایی به چه بلندی برای بیرون نگه داشتن مزاحم‌ها بسازیم، مهم نیست چقدر در راه ندادن غریبه‌ها سختگیرانه عمل کنیم، مهم نیست تاریخ را چندین بار به نفع خودمان بازنویسی کنیم، سرانجام فقط به خودمان آسیب و ضرر می‌رسانیم.
حرفهای «موراکامی» انتزاعی و غیرمستقیم بود اما رسانه‌های ژاپنی "دیوار" و "مزاحمان" را همان پناهندگانی تفسیر کردند که راهی اروپا شده‌اند و برخی کشورها از ورودشان ممانعت می‌کنند.
نویسنده‌ی «جنگل نروژی» ادامه داد: فقط افراد نیستند که باید با سایه‌هایشان روبرو شوند. همین کار برای جوامع و ملت‌ها هم ضروری است، ما باید با سایه‌هایمان روبرو شویم، با آنها مقابله کنیم و گاهی با آنها کار کنیم و این لازمه‌ی نوعی خرد و شجاعت است اما اگر مردم از این کار اجتناب کنند، نمی‌توانند واقعا رشد کنند و پخته شوند. در بدترین حالت ممکن، آنها مانند دانشمند داستان «سایه»، به دست سایه‌ی خودشان نابود میشوند.
«موراکامی» ۶۷ ساله از آن نویسنده‌های خجالتی است که کمتر در مجامع عمومی حاضر میشود اما در این مراسم سخنرانی گیرایی ایراد کرد، او دیپلم افتخار جایزه «اندرسن» را همراه با مجسمه‌ای برنزی و چکی به مبلغ ۵۰۰ هزار کرون سوئدی (۷۴ هزار دلار) دریافت کرد.
هیات داوران جایزه «هانس کریستین اندرسن»، این جایزه را به خاطر "نثر تخیلی «موراکامی» که دربردارنده دیدگاهی جهانی و توانایی او در ترکیب روایت هنری کلاسیک، فرهنگ عامیانه، سنت‌های ژاپنی، واقعگرایی رویاگون و مباحث فلسفی که او را تبدیل به وارث خلف میراث «اندرسن» می‌کند" به او اعطا کرد.
این داستان‌نویس مشهور ژاپنی همچنین خطاب به مردم اظهار کرد: یاد بگیرید با سایه‌هایتان زندگی کنید. اگر این کار را نکنید، سایه‌تان قوی و قوی‌تر میشود و یک شب برمی‌گردد و در خانه‌تان را می‌زند. داستان‌های برجسته می‌توانند خیلی چیزها به ما یاد بدهند؛ داستان‌هایی که از اعصار و فرهنگ‌های زیادی گذر کرده‌اند.
نویسنده «کافکا در کرانه» که تاکنون میلیون‌ها جلد از آثارش در سرتاسر جهان به فروش رسیده، بیشتر در کتاب‌هایش به پوچی و تنهایی زندگی مدرن با اشاره‌هایی به فرهنگ پاپ می‌پردازد.
«جنگل نروژی» یکی از معروف‌ترین کارهای اوست که مورد توجه سینماگران قرار گرفته است. «موراکامی» در سال ۲۰۰۶ جایزه «فرانتس کافکا» را از آن خود کرد.
«هاروکی موراکامی» بیشتر کتاب‌هایش را به سبک سوررئال به نگارش درآورده است و آثارش تاکنون به بیش از ۵۰ زبان برگردانده شده‌اند.
هر سال نام این نویسنده به عنوان یکی از نامزدهای نوبل ادبیات بر سر زبان‌ها میافتد، اما او هنوز موفق به کسب این افتخار نشده است. از معروف‌ترین کتاب‌های «موراکامی» که یکی از مطرح‌ترین نویسندگان معاصر است می‌توان به «کافکا در کرانه»، «جنگل نروژی»، «۱Q84» و جدیدترین اثرش «سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش» اشاره کرد.
جایزه ادبی «هانس کریستین اندرسن» با جایزه‌ی نویسندگی و تصویرگری کتاب کودکی که به همین نام برگزار میشود و به «نوبل کوچک» شهرت دارد، متفاوت است. این جایزه در سال ۲۰۱۰ راه‌اندازی شده و هر دو سال یک‌بار به نویسنده‌ای تعلق می‌گیرد که آثارش به داستان‌های «اندرسن» شباهت دارد.
«اندرسن» خالق قصه‌های ماندگاری چون «جوجه اردک زشت»، «بندانگشتی»، «پری دریایی کوچک» و «دخترک کبریت‌فروش» است، «جی.کی رولینگ» و «ایزابل آلنده» دو چهره مطرح دیگری هستند که این جایزه را دریافت کرده‌اند.
گونه خبر: خبرهای کودکان از این‌سو و آن‌سوکلیدواژه: هاروکی موراکامیهانس کریستین آندرسننویسنده کودککودکان مهاجرکودکان پناهندهمنبع: خبرگزاری ایسنا
بازیچه های بچه ها
آی بادبادک!
آی جغجغه!
آی فرفره!
بازیچه دارم، بچه ها،
آی بچه های کوچه ها!
بازیچه های رنگ رنگ،
ارزان و زیبا و قشنگ!
آمد دوباره پیرمرد
آن پیرمرد دُوره گرد.
با آن نگاه مهربان،
آن پیرمرد خوش زَبان
گوید برای بچه ها
حرفی از آن بازیچه ها:
آی جغجغه، فریاد کن!
این بچه ها را شاد کن
آی فرفره، چَرخی بِزَن!
رقصی بکن در دست من!
آی بادبادک،
پرواز کن، بالا برو!
آزاد و بی پروا بَرو!
نوشته بازیچه های بچه ها اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
وزیر آینده و خواست کانونی‌کردن آموزش‌وپرورش
بزرگترین وزارتخانه ایران، یعنی آموزش‌وپرورش این روزها خود را برای حضور وزیر جدید آماده می‌کند. وزارت آموزش‌وپرورش اندازه و ابعادی غول‌آسا دارد که به‌هیچ‌وجه نشانه‌ای از توسعه‌یافتگی نیست و برعکس نشانه‌ای روشن از ناکارآمدی این نظام در جهت‌گیری توسعه در ایران است.
در این وضعیت، انتظارات هم از وزیر زیاد است. اگر وزیر آینده بخواهد خودش را غرق مطالبات روزمره در این نهاد کند، به‌هیچ‌وجه در پایان مأموریت وزارت، نامی نیکو یا درخشان از خود برجا نخواهد گذاشت. مروری کوتاه بر کارنامه وزیران آموزش‌وپرورش در دوره پس از انقلاب نشان می‌دهد محمدعلی نجفی در میان آنها جایگاه ویژه‌ای دارد، زیرا نگاه او به امور در همان زمان هم یک نگاه توسعه‌گرا بوده است و اکنون هم که در آخرین سخنرانی ایشان در کتابخانه ملی پای سخنشان نشسته بودم، پختگی و عزم راسخ را در راه توسعه همه‌جانبه، در کلام ایشان می‌شد به‌روشنی دید. وزیر آینده ناگزیر است تعادلی روشن و شفاف میان امور راهبردی و روزمره بیابد تا هم به مطالبات برحق آموزگاران و خانواده‌ها پاسخ دهد و هم برنامه‌ریزی برای سمت‌گیری پویا و آینده‌نگر را در نظر داشته باشد. برای طراحی این چارچوب هم چندان نیاز نیست که وزیر و مشاورانش به تئوری‌پردازی یا همسازی تئوری‌های بیگانه با هدف‌های توسعه‌ای آموزش‌وپرورش در ایران بپردازند. در همین ایران و در گذشته، تجربه‌هایی بسیار ارزشمند بوده است که می‌توان با بهره‌بردن از آنها روح شکوفایی را در آموزش‌وپرورش دمید. دو نمونه از این تجربه‌ها اکنون در قالب دو کتاب؛ «تجربه‌های مدرسه‌داری» و «گفت‌وگو با زمان» موجود است و وزیر آینده و مشاوران او می‌توانند با خواندن این آثار ویژگی‌های آموزش‌وپرورش پیشرو و انسان‌گرا را که بومی‌شده سرزمین خودمان است، بشناسند. یکی از خروجی‌های مهم این نگاه به آموزش‌وپرورش در ایران دهه ١٣٤٠، پایه‌گذاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود. اندیشه‌های جاری در این دو اثر نشان می‌دهد که نگاه توسعه‌گرا و کیفی‌نگر میان نخبگان آن زمان، سرانجام به این نتیجه رسید که آموزش‌وپرورش ایران فاقد مؤلفه‌های لازم برای گسترش «خواندن» به‌عنوان یک کنش فرهنگی در میان کودکان قشرهای گوناگون جامعه است؛ پس با کتابخانه‌سازی و انتشار کتاب‌های باکیفیت این کار پایه گذاشته شد. اکنون کسی نیست که در وجود کانون پرورش فکری به‌عنوان نهادی یگانه و کم‌مانند در آسیا و شاید هم در جهان تردید داشته باشد. اما چون پس از انقلاب اختیار این نهاد بیش از همه به آموزش‌وپرورش واگذار شد، شاید مدیران آموزش‌وپرورش خواسته یا ناخواسته به این فکر افتادند که به‌عنوان مدیران ارشد، نهاد زیردست خود را همانند همان نهادی کنند که در آن مدیریت می‌کنند، یعنی آموزش‌وپرورش. این نکته با فلسفه وجودی کانون ناهمساز است و اگر وزیری در این راستا حرکت کند، باید مطمئن باشد نمره قبولی را به‌عنوان وزیری توسعه‌گرا از تاریخ نخواهد گرفت. وزیر آینده باید بداند که کانون پرورش فکری به سبب ساختار درست و سنجیده خود تاکنون در برابر همانندسازی با نهاد آموزش‌وپرورش مقاومت کرده است و گروه تازه همراه وزیر آینده به جای همسان‌سازی کانون با آموزش‌وپرورش باید بکوشند آموزش‌وپرورش را همانند کانون کنند. کانونی‌کردن آموزش‌وپرورش هم تنها از یک راه ممکن است. همان‌گونه که در جستار پیش از این گفته شد، آموزش‌وپرورش باید در بنیادی‌ترین عنصر این نهاد که نظام خواندن است، تجدیدنظر و نظام خواندن را از کنشی شناختی – مهارتی به سوی کنشی فرهنگی سوق دهد. این شاه‌کلید آموزش‌وپرورش و سمت‌گیری به سوی توسعه همه‌جانبه است. وزیر و مشاوران آنها باید کانونی‌سازی مدرسه‌ها را به‌عنوان بالاترین هدف خود قرار دهند. برای اینکه مدرسه‌ها کانونی شود، باید خود کانون به‌عنوان یکی از نهادهایی که اکنون زیر نظارت آموزش‌وپرورش اداره میشود، به جایگاه شایسته‌اش برگردانده شود. کانون کم‌نفس امروز نمی‌تواند الگویی برای ترویج کنش فرهنگی خواندن در جامعه ما باشد. کانون نهادی بسیار تخصصی است که وجود کارشناسان فرهنگی پرتوان و باسواد ادبیات کودکان در آن ضروری است. اکنون چنین کارشناسان شایسته‌ای در کانون کم نیستند، در بیرون کانون هم کم نیستند. وزیر آینده باید از مدیر کانون بخواهد که در هدایت کانون، رو به سوی ساختار آموزش‌وپرورش نداشته باشد و هرچه‌بیشتر از این ساختار دور شود. همان‌گونه که مدیر شرکت مخابرات نباید آموزگار یا کتابدار را به‌عنوان معاون فنی خود انتخاب کند، به همان ترتیب هم مدیر کانون نباید غیرکارشناسان را در حساس‌ترین معاونت‌های کانون قرار دهد. همسویی با این خواسته، آغازی برای این است که کارشناسان باور کنند وزیر آینده نگاهی توسعه‌گرا و خلاقیت‌محور به آموزش‌وپرورش دارد.
گونه خبر: خبرهای فرهنگ و آموزشکلیدواژه: محمدهادی محمدیآموزش و پرورشتجربه های مدرسه داریگفت و گو با زمانتوران میرهادینگاه توسعه گراکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانانمحمدعلی نجفیمنبع: روزنامه شرق - سه شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۵- شماره ۲۷۱۸عکس از سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور
نخستین کتاب ترانه مافی برای گروه سنی دبستان
نخستین کتاب ترانه مافی با عنوان «فردرمور» برای گروه سنی ۸ تا ۱۲سال منتشر شده است. این کتاب، داستان دختری به نام آلیس را روایت می‌کند که تصمیم گرفته است پس از ناپدید شدن پدرش، وجودش و توانایی‌های جادویی خود را اثبات کند. برای انجام این کار، او باید به سرزمین خطرناک و اسرارآمیز فردرمور سفر کند.
در این مصاحبه، ترانه از منبع الهامش برای نگارش رمان فردرمور و چیزهایی خیالی و جادویی می‌گوید که در کتاب انتظار خواننده را می‌کشد.
کمی دربارهی رمان فردرمور برایمان بگویید. یک دنیای وارونه و بسیار رنگارنگ است. چه چیزی را با دنیای این کتاب می‌خواهید خلق کنید؟
فردرمور یک قصه‌ی پریان نوین است. داستان دختر بی‌رنگی است که در دنیای رنگارنگ زندگی می‌کند. زمانی که شروع به نوشتن کردم هیچ قصد و نیتی نداشتم. در واقع، فقط آن را نوشتم چراکه همیشه به آن فکر می‌کردم و نمی‌توانستم آن دختر را از سرم بیرون کنم. دلم می‌خواست بدانم چرا از رقصیدن دست نمی‌کشد. هر آنچه در کتاب است نتیجه و پیامد پرسش‌هایی است که در مورد هویت آن دختر در ذهنم ایجاد شده بود. پرسش‌هایی از این دست که او کیست و از کجا آمده است.
چه باعث شد که فردرمور را بنویسید؟
این کتاب، بیانی از شادی از اوج تا فرود است. آن را زمانی نوشتم که در زندگی‌ام بسیار شاد بودم و در واقع بازنمایی احساسات آن دوران من است که روی کاغذ آمده است.
این نخستین کتاب شما برای این گروه سنی است- نگارش رمان برای گروه سنی دبستان با رمان برای نوجوانان چه تفاوتی دارد؟
خیلی تفاوت دارد! من خیلی تازه‌کار هستم در این مورد اما عاشق اشتیاق فراوان و بی‌حدوحصر خوانندگان دبستانی هستم.
آیا از طرفداران جادو و فانتزی هستید؟ سه کتاب محبوبتان را که دربارهی گونه‌ی ادبی فانتزی و تخیلی است نام ببرید.
من عاشق این نوع داستان‌ها هستم اما رئالیسم جادویی را بیشتر دوست دارم! کتاب‌های محبوبم نیز ماجراهای نارنیا، ماتیلدا و هری پاتر است.
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: نخستین کتاب ترانه مافیگروه سنی دبستانکتاب کودکترانه مافیهری پاترماتیلداداستان فنتزیمنبع: Tahereh Mafi's Futhermoreنشانه‌های تیروئید در کودکان و نوجوانان
یکی از عارضه‌هایی که والدین را نگران می‌کند، تیروئید در کودکشان می‌باشد. کم کاری تیروئید در کودکان و نوزادان باعث کندی رشد و ناتوانی بارز ذهنی میشود. این علائم در ابتدای تولد خود را نشان نمی‌دهند.
سن و میزان شدتی که این علائم خود را نشان میدهند بستگی به چگونه کار کردن غده تیروئید دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا زیر و بم تشخیص تیروئید در کودکان و نوجوانان را برایتان بازگو کنیم.
علائم تیروئید در نوزادان و کودکاندر ماه‌های اولیه این علائم شامل کم اشتهایی و گرفتگی راه تنفس و اختلال در افزایش وزرن و قد، یبوست، زردی، گریه با صدای گرفته و بی حالی و کم تحرکی است؛ شکم کودک ممکن است از حالت عادی بزرگتر باشد؛ پوست ممکن است سرد و لکه لکه به نظر برسد؛ و اندام تناسلی، دست‌ها وپا ها متورم به نظر می‌رسد.
علائم بعدی شامل پوست خشک و پوسته پوسته شده، رشد کند در موها و ناخن و کندی در دندان در آوردن و رشد دندان‌ها است. رشد انگشت‌های کودک ممکن است آهسته‌تر از کودکان عادی باشد. سر کودک بزرگ و پفدار و زبان او متورم به نظر می‌رسد.
نوزدان با درمان ترکیبی جایگزین کردن هورمون تیروئید درمان میشوند. یک نوزاد مبتلا به کم کاری تیروئید در ماه‌های اولیه درمان به رشد عادی خود باز می‌گردد. این درمان باید در طول زندگی ادامه داشته باشد. اگر کم کاری تیروئید بعد از سه سالگی اتفاق بیفتد شاهد ناتوانی ذهنی نخواهیم بود. اما عدم درمان کم کاری تیروئید در دوران کودکی معمولاً رشد فیزیکی وجنسی کودک را کند می‌کند.
علائم در کودکان و نوجواناننشانههای اولیه شامل رخوت و تورم غده تیروئید یا همان گواتر میشود. نشانه‌های دیگر مانند تغییر رفتار و درد مداوم در ناحیه شکم نیز ممکن است بروز یابد. این نشانه‌ها بیشتر در کودکانی که والدین آنها نیز به تیروئید مبتلا بودند بروز مییابد.
معمولاً کندی در رشد اتفاق می افتد اما به شدت کندی ناشی از کم کاری تیروئید در دوران نوزادی نیست. همچنین رشد فیزیکی و جنسی نیز به تعویق می افتد. بلوغ به تأخیر افتاده و این کودکان اغلب جوان‌تر از سن واقعی خویش به نظر می‌رسند. کودکان ونوجوانان نیز نیاز به درمان طولانی مدت جایگزین ساختن هورمون تیروئید دارند. با درمانی مناسب این کودکان می‌توانند به وزن و قد طبیعی برسند.
پرکاری تیروئید علل بروز پر کاری تیروئید در نوزادان وکودکاناز رایج‌ترین دلایل پر کاری تیروئید در کودکان و بزرگسالان می‌توان به بیماری گواتر اشاره کرد. این بیماری یک بیماری خود ایمنی است که در این شرایط بدن پاد تنهایی تولید می‌کند که باعث میشود غده تیروئید تحریک شده و بیشتر از حد معمول هورمون ترشح کند. در نوزادان رایج‌ترین دلیل پر کاری تیروئید گواتر نوزادی است. این بیماری زمانی اتفاق میافتد که مادر پادتن‌های تحریک کننده تیروئید را به نوزاد منتقل می‌کند.
نشانه‌ها و علائم پر کاری تیروئیدمشکل در افزایش وزن، ضربان قلب نامنظم و سریع، فشار خون بالا، عصبی بودن و عدم تمرکز، تندخویی، چشم‌های برآمده، اسهال، ضعف درسی و سختی تنفس در نوزادان.
منبع: سایت دکتر سلام
نوشته نشانه‌های تیروئید در کودکان و نوجوانان اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
هیجان‌ها و یادگیری دانش آموزان در کلاس درس
رینهارد پکران از کارشناسـان برجسـته یونسکو به شـمار می‌رود. او بـر پایه پژوهش هـای معتبر، برای درک هیجان‌هایی که دانش آموزان در محیط آموزشی تجربه می‌کنند، راهکارهایی ارائه می‌کند تـا معلمان بتوانند از آنها برای تقویت یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده کنند.
سرآغاز
ادامه مطلبآدم برفی و گل سرخ
آدم برفی و گل سرخ، جرعه ای از خیال است برای نوشیدن. آن هم در یک شب زمستانی که برف حیاط یک خانه را انباشته است.
آدم برفی و گل سرخ برآمده از پندارهای دخترکی است که از مرزهای جهان واقعیت می‌گذارد و جهانی تازه را با منطق خود بازنمایی می‌کند. جهانی که در آن آدم برفی در پی شناخت و تفاوت عقل و دل برمی آید. روایتی که این دو پا به پا پیش می‌برند بیش تر مانند شعری است که می‌توان حس کرد، اما نمی‌توان به زبان آورد.
نویسنده: محمدهادی محمدی
تصویرگر: مهسا منصوری
مناسب برای گروه سنی ۱۰ تا ۱۲ و ۱۳ سال به بالا
لینک خرید: آدم برفی و گل سرخ
نوشته آدم برفی و گل سرخ اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
با من بخوان، پنجره‌ای به سوی امید، صلح و دوستی
زهره قایینی، مدیر موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در دومین روز از همایش دوسالانه‌ی «کودک، ادبیات و لذت خواندن» حضور یافت و در سخنان خود از لزوم توجه بیشتر به کودکان مهاجر، پناهنده و جنگ‌زده سخن گفت.
زهره قایینی با تکیه بر جملاتی از لیود دو ماوس، روانشناس – تاریخ‌نویس آمریکایی دربارهی ظلمی که در طول تاریخ به کودکان شده است، سخنان خود را با این پرسش که وضعیت کنونی کودکان چگونه است و آیا حالی بهتر از گذشته دارند، آغاز کرد و در ادامه مهم‌ترین و قابل دسترس‌ترین راه حل برای کاهش اضطراب‌ها و فشارهای روحی کودکان در بحران را خواندن کتاب با آنها دانست. او همچنین ضمن اشاره به لزوم توجه به کودکان در بحران و همراه کردن آنها با کتاب‌های مناسب، به معرفی برنامه‌ی ترویج کتابخوانی «با من بخوان»، برنده جایزه‌ی ایبی-آساهی ۲۰۱۶ پرداخت.
در ادامه متن کامل سخنرانی زهره قایینی در دومین همایش دوسالانه‌ی «کودک، ادبیات و لذت خواندن» را می‌خوانید:
«تاریخ دوران کودکی کابوسی است که به تازگی از آن برخاسته‌ایم. هر چه در این تاریخ به عقب می‌رویم، از میزان مراقبت از کودکان کاسته میشود و شمار کودکانی که کشته میشوند، رها میشوند، کتک می‌خورند ومورد تجاوز قرار می‌گیرند، افزایش می یابد.»
این سخنان لیود دو ماوس، روانشناس – تاریخ نویس آمریکایی است که چهار دهه‌ی پیش دربارهی وحشت‌ها و فجایعی که کودکان در تاریخ تجربه کرده‌اند، می‌نویسد.
اما امروز از خود می پرسیم، وضعیت امروز کودکان چگونه است؟
آیا در نقطه‌ای بسیار دورتر از آن فجایع و رخدادهای وحشتناک ایستاده‌ایم؟
دنیای ما امروز با موضوع بسیار تلخی در چالش است: جنگ، مهاجرت و پناهندگی
پناهندگان در مرزهای همه‌ی کشورها در پی جان‌پناهی هستند. نه تنها در آسیا، خاورمیانه و مرزهای آمریکا و مکزیک، بلکه در بیشتر کشورهای اروپایی آلمان، ایتالیا، هلند، سوئد و ...
در تصاویر و فیلم‌هایی که از رسانهها پخش میشوند، حضور گسترده‌ی کودکان در کمپ‌ها دیده میشود.
این کودکانی که در تصویرها می‌بینیم، تجربه‌ای سخت و بحرانی را می‌گذرانند؛ بسیار دشوارتر از آنچه بزرگسالان با آن روبه‌رو هستند.
آنها جنگ، خشونت، بی‌خانمانی و مرگ عزیزان را تجربه می‌کنند. دنیا دارد بدل به مکانی ناامن برای زندگی آنها میشود.
آیا راهی برای رهایی از این شرایط رقت‌بار و بی‌عدالتی وجود دارد؟
به عنوان فرد، ما نمی‌توانیم مانع از جنگ و خشونت شویم و چشم‌انداز سیاسی جهان را تغییر دهیم؛ اما می‌توانیم همچون چتری باشیم که نگذاریم کودکانمان امید خود را از دست بدهند.
بدون امید، نمی‌توان زندگی کرد. بدون امید همه‌چیز از دست می‌رود.
برای ایجاد یک زندگی بهتر برای کودکان، لازم نیست که اقدام خیلی بزرگی یا شگفتی انجام دهیم.
خواندن کتاب با کودکان، قابل دسترس‌ترین و مهم‌ترین راهی است که می‌تواند از نگرانی‌ها، اضطراب‌ها و فشارهای روحی کودکان بکاهد.
با کتاب خواندن می‌توانیم به آنها ابزاری بدهیم تا خود برای دشواری‌هاشان راه‌حل بیابند.
با تقویت خلاقیت آنها می‌توانیم به آنها کمک کنیم تا خود مشکلات پیرامونشان را گره‌گشایی کنند.
می‌توانیم به آنها قدرت بخشیم تا با مشکلات بهتر روبه‌رو شوند.
می‌توانیم به آنها یاد دهیم که زمانی که غمگین هستند چگونه آرام شوند.
برای انجام چنین مسئولیت بزرگی ما نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و ساختارمند و قابل انعطاف داریم، به برنامه‌ای قابل گسترش و پایدار.
اجازه بدهید دربارهی تجربه‌ی خودمان در ایران سخن بگویم. دربارهی برنامه‌ی «با من بخوان»
در مناطق دوردست ایران، در حاشیه‌ی شهرها و روستاها، کودکانی هستند که به گونه‌ای نادری، خشونت و در یک کلام شرایط بحرانی را تجربه می‌کنند. برای کمک به این کودکان ، تنها در دسترس گذاشتن کتاب کافی نیست.
آنها نیاز دارند تا کتاب، آن هم کتاب‌های باکیفیت برایشان بلند خوانده شود. آنها نیاز دارند تا دربارهی داستان‌ها و زندگی‌شان در نشست‌های کتابخوانی گفت‌وگو شود. آنها نیاز دارند تا در تخیل خود بتوانند دنیایی دیگر، زیباتر از دنیایی که در پیرامون آنهاست، برای خود بسازند.
آنها نیاز دارند تا بال‌های زخمی‌شان از راه کتاب درمان یابد. و با کتاب می‌آموزند چگونه بال شکسته‌ای را درمان کنند:
آنها نیاز دارند تا با مشکلات بزرگ و جدی روبه‌رو شوند، مشکلاتی همچون مرگ عزیزان ...
آنها نیاز دارند تا مهارت‌های زبانی را فراگیرند، به ویژه در مناطق دوزبانه که کودکان تا پیش از سن هفت‌سالگی با زبان فارسی سر و کار ندارند. این کودکان در کلاس اول برای فراگیری درس‌های خود به زبان فارسی با مشکلات بسیاری روبه‌رو میشوند.
و تنها از راه ادبیات و بلند خوانی است که آنها می‌توانند با داستان‌ها پیوند برقرار کنند و معناها و مفاهیم نهفته در داستان‌ها را درک کنند و در پی آن مهارت‌های زبانی خود را تقویت بخشند.
بر پایه همه‌ی این نیازها موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان برنامه‌ی با من بخوان را طراحی و به مرحله اجرا گذاشت تا از راه ادبیات، بلند خوانی و نمایش، تغییرات معناداری در زندگی کودکان محروم و مناطق دوردست ایجاد کند.
ما صدها و گاه‌ها هزاران کیلومتر سفر کرده‌ایم و می‌کنیم تا به کودکان کمک کنیم تا از راه ادبیات و داستان، شعر و نمایش، بازی و شادی، با آواها و رانش درست واژه‌ها آشنا شوند.
با خواندن کتاب و نمایش به کودکان کار و خیابان یاری می‌رسانیم تا بتوانند خود را از خشونت و جرم دور نگاه دارند و دنیای زیباتری برای خود بسازند.
به دورترین نقطه‌های ایران می‌رویم تا دیوارهای خاکستری کلاس‌ها به محیطی رنگین و شاد، به محیطی سرشار از سواد تبدیل شوند.
در ابتدای این پروژه، بسیار نگران مشارکت آموزگاران در این طرح بودیم و انتظار داشتیم که آموزگاران حاضر به همکاری نباشند. می‌دانستیم که حساس‌ترین و مهم‌ترین بخش اجرای این برنامه و به عبارتی پرچالش‌ترین قسمت آن، آموزگاران خواهند بود؛ اما پس از چند سال که از اجرای این برنامه می‌گذرد بر این باوریم که اگر بنیاد درستی بنا نهیم و آموزگاران انگیزه لازم و دانش کافی را از راه کارگاه‌های آموزشی بیابند، معجزه رخ خواهد داد.
با اجرای این برنامه در نقاط دوردست، چه بسیار آموزگاران جوان و خلاق شناسایی شدند. شور و احساس آنها و تعهدشان به اجرای این برنامه دراین سال باورنکردنی است.
از دیگردستاوردهای این پروژه، جذب پشتیبان‌های مالی است. تلاش برای جذب بخش خصوصی برای پشتیبانی از این طرح در مناطق بسیار دوردست ایران. این بخش بیشترین علاقه را به ساختن مدرسه دارند. درست است که ساختن مدرسه در مناطق بسیار محروم بسیار مهم است؛ اما ساختن سیستم آموزش آلترناتیو یا متفاوت از راه ادبیات و با مواد آموزشی خلاق وفعالیت های هنری یک نیاز مبرم است که بدون آن نمی توان به سواد دست یافت. از راه سیستم رسمی آموزش و پرورش نمی توان به جنگ بی‌سوادی رفت.
قانع کردن این بخش از جامعه برای سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی آموزش و یادگیری با استفاده از روش‌های مدرن و خلاق کاری بسیار بسیار دشوار است و اجرای طرح با من بخوان با داشتن برنامه‌های متعد و چند‌لایه آن هم برای کودکان در نقاط دوردست ایران نیاز به بودجه‌ی مشخصی دارد که تامین آن چندان ساده نیست. بیشتر نیکوکاران بخش خصوصی علاقه‌شان به مشارکت در مدرسه‌سازی است. درست است که ساختن مدرسه در مناطق محروم بسیار مهم است، اما ساختن سیستم آموزش آلترناتیو یا متفاوت، از راه ادبیات و با مواد آموزشی خلاق وفعالیت‌های هنری، یک نیاز مبرم است که بدون آن نمی‌توان به سواد پایه دست یافت. از راه سیستم رسمی آموزش و پرورش نمی‌توان در مبارزه با بی سوادی به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت.
با من بخوان که در سال ۲۰۱۶ توانست بزرگترین جایزه‌ی بین‌المللی ترویج خواندن ایبی - آساهی را از آن خود کند، اکنون پس از سال‌های اجرا در نقاط مختلف ایران، موفق به کسب تجربه‌هایی گرانبها شده است.
این تجربه‌ها برای همه‌ی مروجان بسیار باارزش است. نه به این سبب که برای گروهی از کودکان در ایران اجرا شده است، این تجربه‌ها باارزش‌اند، چون به مروجان و آموزگاران و علاقه‌مندان یک الگوی درست ترویج خواندن در شرایط دشوار ارایه می‌کند. این تجربه نشان می‌دهد که با استفاده از این الگو می‌توان بر زندگی کودکان تاثیر گذاشت. تاثیری که بدون شک آینده‌ای متفاوت را برای آنها رقم خواهد زد.
ما کتاب‌های باکیفیت برای کودکانمان می‌خوانیم تا پنجره‌ای به سوی امید، صلح و دوستی برای آنها بگشاییم.
ما برای کودکانی کتاب‌های باکیفیت می‌خوانیم، که لباسی درست بر تن و کفشی مناسب در پا ندارند؛ اما بر این باوریم که آنها بیش از آن که به کفش‌هایی برای دویدن بخواهند به بال‌هایی برای پرواز نیاز دارند. پرواز برای رهایی از دردها و رنج‌های‌شان تا دروازه‌های امید چون پرنده‌ی قرمز در برابرشان پدیدار شود.
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: زهره قایینیموسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکانجایزه ایبی-آساهیآساهیدفتر بین المللی کتاب برای نسل جوانترویج کتابخوانیپژرنده قرمزفراتر از یک رویاکودکان محرومکودکان در بحرانبا من بخوانشورای کتاب کودکهمایش دوسالانه کودک،ادبیات و لذت خواندنکودکان پناهندهکودکتن مهاجرمنبع:
بیست و چهارمین دوره هفته کتاب با شعار «ایران می‌خواند»
بیست و چهارمین دوره هفته کتاب، با شعار «ایران می‌خواند» از ۲۴ آبان‌ماه آغاز خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ستاد خبری بیست و چهارمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، شعار هفته کتاب امسال «ایران می‌خواند» انتخاب شده است.
امسال نیز همانند سال‌های گذشته هر روز از روزهای هفته کتاب، با عنوانی خاص نامگذاری شده که شعار «ایران می‌خواند» را تداعی خواهد کرد. «ایران می‌خواند» ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی را در سراسر کشور طنین‌انداز می‌کند.
روزهای بیست و چهارمین دوره هفته کتاب، به شرح زیر نامگذاری شده است:
- دوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و خانواده» و شعار «خواندن، چراغ امید در خانواده»
- سه شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و دانشگاه» و شعار «خواندن، بنیان دانش»
- چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و رسانه» و شعار «خواندن، رسانهای کهن»
- پنجشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و کودک» و شعار «خواندن، آینده‌ای روشن»
- جمعه ۲۸ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و هنر» و شعار «خواندن، تعالی هنرمندانه روح»
- شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و تکنولوژی» و شعار «فضای نو، ابزار جدید»
- یکشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۵ با عنوان «کتاب و امام حسین» و شعار «خواندن، قیام برای آگاهی»
- دوشنبه ۱ آذر ۱۳۹۵ نیز مراسم اختتامیه هفته کتاب برگزار میشود.
بیست و چهارمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران از ۲۴ آبان‌ماه الی ۱ آذر ۱۳۹۵ در سراسر کشور برگزار میشود.
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: بیست و چهارمین دوره هفته کتابهفته کتابایران می‌خواندمنبع: خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)معلم و برنامه درسی، دانسته‌ها و بایسته‌ها
آموزش و کار معلم در هدایت و ساماندهی کار آموزش بخش مهم و عظیمی از خرده نظام برنامه ریزی درسی در نظام کلان تعلیم وتربیت است. تحقق هدف‌های برنامه درسی که حاصل برنامه ریزی است، در گرو اجرای درسـت فراینـد یاددهی- یادگیری در کلاس درس اسـت کـه هدایتگری آن برعهده معلم نهاده شده است.
ادامه مطلبکودک من عادی نیست
کودک من عادی نیست
تا چند سال قبل وقتی کودکی از دیوار راست بالا می‌رفت و کارهای خطرناک انجام می‌داد، برچسب لوسی و شیطنت به او می‌زدند اما در سال‌های اخیر خیلی‌ها متوجه شده‌اند که اینها به تربیت نادرست ربط ندارد و ممکن است علائم بیش‌فعالی باشد.
با مریم آقابزرگ، روانشناس بالینی و روان درمانگر درباره این اختلال صحبت کردیم و راهکارهای خانواده‌ها را برای درمان این کودکان جویا شدیم.
بیش فعال‌های پرهیاهوبیشفعالی یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روانپزشکی کودکان است. تقریباً ۷ درصد از بچه‌های دنیا به بیش‌فعالی دچارند اما بسیاری از کودکان بیش‌فعال ممکن است هیچ‌گاه به پزشک مراجعه نکنند یا به‌خاطر علائم خفیف بیماری‌شان شناسایی نشوند. بنابراین، آمار ابتلا به اختلال بیش‌فعالی ممکن است بسیار بیشتر از اینها باشد.
این اختلال که با کمبود تمرکز و توجه همراه است و به اختصار به آن ADHD گفته میشود، هنوز دلیل مشخصی ندارد. آنچه مسلم است اینکه بچه‌های دارای اختلال بیش فعالی، با یک نقص مادرزادی در لوب پیشانی مغزشان متولد میشوند که باعث کاهش تمرکز و کنترل بر رفتارهایشان میشود.
بعضی از محققان عواملی مثل استرس بارداری، آلودگی هوا، تغییر سبک زندگی و تغذیه را در بروز بیش‌فعالی مؤثر می‌دانند اما هیچ‌کدام از این ادعاها هنوز ثابت نشده است. ADHD در پسرها بیش از دخترها شایع است و درصورت وجود سابقه خانوادگی احتمال بیشتری وجود دارد که بچه‌های بعدی هم بیش‌فعال باشند.
مهم‌ترین مشخصه بچه‌های بیش‌فعال رفتار تکانشی آنهاست؛ یعنی بدون فکر و محاسبات قبلی و به‌طور ناگهانی کارهایشان را انجام میدهند. مثلاً ناگهان وسط خیابان می‌پرند، پرحرفند و به محض آنکه چیزی به ذهنشان رسید بیان می‌کنند، بدون آینده‌نگری خرج می‌کنند و به‌طور کلی کنترل کافی بر رفتارشان ندارند. این بچه‌ها همچنین نمی‌توانند مدتی طولانی روی کاری تمرکز کنند.
همین کمبود تمرکز هم باعث میشود در یادگیری درس‌ها یا مهارت‌های عملی ساده مثل حل کردن پازل یا خانه‌سازی با لگو به مشکل بربخورند. آنها خواب ناآرامی دارند، حرکات پراکنده و اضافی دارند و نمی‌توانند کارهای ظریفی که نیاز به دقت دارند، انجام دهند. اگر چنین نشانه‌هایی را در بچه‌های اطرافتان می‌بینید، به‌احتمال زیاد با یک مورد بیش‌فعالی مواجه هستید.
۶ قدم تا کنترل بیشفعالیبیشفعالی از ۳ سالگی تشخیص داده میشود و با بیشتر شدن سن کودک و رسیدن او به نوجوانی، شدت علائم کمتر میشود اما هیچ‌گاه علائم این اختلال کاملاً برطرف نخواهد شد و حتی ممکن است فرد همچنان در بزرگسالی دچار بیش‌فعالی و کمبود توجه و تمرکز باشد.
برای درمان بیش‌فعالی باید این نکات را بدانید:
۱- نخستین قدم برای درمان کودک مبتلا به بیش‌فعالی این است که مشکل را بپذیرید و با ربط‌دادن آن به شیطنت، بازیگوشی یا تأثیرپذیری از دوستانش، آن را انکار نکنید. داشتن یک فرزند بیش‌فعال مشکلی نیست که به تنهایی از پس حل‌کردنش برآیید و حتماً باید از یک روانشناس کودک کمک بگیرید. روانشناس بعد از بررسی اختلال کودک، به او مهارت‌هایی می‌آموزد تا بتواند تمرکز بیشتری داشته باشد و رفتارهای تکانشی او به حداقل برسد.
۲- بچه‌های بیش‌فعال نیاز بیشتری به تحرک در فضای باز دارند. یکی از توصیه‌های پزشکان برای این بچه‌ها، فعالیت‌های ورزشی شدید مثل شنا یا رزمی است. جالب است بدانید که بسیاری از قهرمان‌های ورزشی دنیا در کودکی بیش‌فعال بودهاند. مایکل فلپس، قهرمان شنای المپیک یکی از همین ستاره‌های بیش‌فعال است.
۳- درصورتی که چالش‌های کودک و خانواده‌اش زیاد باشد یا عدم‌تمرکز کودک منجر به افت تحصیلی او شود، نیاز به دارودرمانی وجود خواهد داشت. در این صورت، روانشناس، شما را به یک روانپزشک ارجاع می‌دهد تا با تجویز داروهای خاصی به تحریک بیشتر مغز و کاهش نقص عملکردی آن کمک کند. دارودرمانی باعث میشود کودک تمرکز بیشتری داشته باشد، کنترل‌پذیرتر شود و مشکلات او کاهش یابد. یادتان باشد که این داروها فقط باید زیرنظر پزشک مصرف شوند و هر تغییری در دوز دارو یا ترتیب استفاده آن، نیازمند نظر روانپزشک است.
۴- درباره بچه‌هایی که مدرسه میروند، حتماً معلم را از اختلال بیش‌فعالی کودک مطلع کنید. این بچه‌ها با وجود اینکه از هوش کافی برخوردارند، به‌دلیل کمبود توجهشان نمی‌توانند به اندازه همسن و سالانشان در درس‌ها موفق باشند. از معلم بخواهید در مقابل کودک بیش‌فعال صبورتر باشد و با دادن تکلیف‌های متفاوت به تمرکز بیشتر او کمک کند.
۵- برخی مطالعات نشان دادهاند که رژیم‌های غذایی که قند و نمک پایین‌تر، کربوهیدرات کمتر و کافئین محدودتری دارند، برای کودکان مبتلا به ADHD مناسب‌ترند. غذای این کودکان بهتر است سرشار از پروتئین و سبزیجات باشد و از خوردن فست‌فودها، غذاهای کارخانه‌ای و تنقلات دوری کنند.
۶-کودک بیش‌فعال انرژی بیشتری از شما می‌گیرد چون نه‌تنها مثل کودکان عادی حرف شنوی ندارد بلکه نیاز به مراقبت و توجه بیشتری دارد تا با رفتارهای تکانشی‌اش به‌خود صدمه نزند. این کودکان همچنین بیشتر در معرض آسیب‌های اجتماعی و رفتارهای خلافکارانه و پرهیجان هستند.
بنابراین چالش‌های زیادی با او خواهید داشت که آرامش زندگی‌تان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. برای یادگیری شیوه‌های تربیت یک کودک خاص، به روانشناس خانواده مراجعه کنید تا به شما و دیگر اعضای خانواده روش‌هایی برای ارتباط بهتر با کودک را آموزش دهد.
شیطنت کودک، بیش فعالی نیست
یک نکته مهم در خصوص بیش‌فعالی این است که شیطنت گاه به گاه کودک‌مان را به پای بیش‌فعالی او نگذاریم. بالاخره یادمان باشد که کودکان انرژی زیادی دارند و این انرژی را با بازی کردن و دویدن و این جور فعالیت‌های پرجنب و جوش تخلیه می‌کنند، خانه‌های آپارتمانی و کوچک این دوره و زمانه هم که اجازه هر فعالیتی را از کودکان گرفته.
البته هیچ آزمایشی وجود ندارد که با انجام آن بتوان گفت کودک دچار بیش‌فعالی است، اما اغلب پزشکان با پرسش‌هایی که انجام میدهند و بررسی رفتار کودکان و میزان اهمیت آن براساس سن و سال او سعی می‌کنند تشخیص صحیح را داشته باشند.
آنها باید عواملی مانند عصبانیت، اختلال یادگیری، افسردگی، طلاق یا بیماری یکی از اعضای خانواده را هم در نظر بگیرند و بعد درباره بیش‌فعال بودن یک کودک نظر بدهند. پس به محض دیدن شیطنتی از فرزندتان، نگران نشوید و شال و کلاه نکنید که به نزد یک روانشناس بروید.
منبع: همشهری آنلاین
نوشته کودک من عادی نیست اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
مجموعه‌ی پیشنهادی با عنوان فرزندپروری
فرزندپروری وظیفه‌ای لذت‌بخش، رشددهنده، سخت و چالش‌برانگیز است. به طور معمول، والدین در جایی از سیستم روان خود امید دارند که فرزندان آنها به بزرگسالانی سالم، پویا و سازنده تبدیل شوند، اما در این مسیر همواره با پیچیدگی‌هایی مواجه میشوند. خوشبختانه تحقیقات نشان دادهاند که فرزندپروری، مهارتی آموختنی است و والدینی که به آموزش و آگاهی خود در این زمینه می‌پردازند، نتایج بهتری دریافت می‌کنند.
مادر و جنسیت فرزندیکی از سوالاتی که بلافاصله پس از حصول اطمینان از حاملگی به ذهن مادر و اطرافیان او خطور می‌کند، جنسیت فرزند است. امروزه بسیار می‌شنویم که دختر یا پسر بودن فرزند هیچ تفاوتی ندارد و فقط سلامت او باید در اولویت توجه باشد. اما آیا به راستی دختر یا پسر بودن، هیچ تفاوتی در دنیای روانی والدین ایجاد نمی‌کند؟ با وجود آن که هیچ یک از دو جنس بر دیگری برتری ندارد، مطالعات روانشناسی نشان میدهند که جنسیت فرزند، پویایی‌های روانی متفاوتی را در والدین ایجاد می‌کند. در این کتابچه نگاهی به همین فرآیندهای روانی متفاوت خواهیم داشت، اما تمرکز خود را بر مادران قرار می‌دهیم چون اولین رابطه را با فرزند شکل میدهند و در نتیجه از اهمیت بی‌چون و چرایی برخوردارند. به دلیل آن که رابطه‌ی مادر و دختر، ماهیت پیچیده‌تری دارد، حجم بیشتری از مطالب به آن اختصاص داده شده است.
مادر خوب،مادر بدفرزندپروري وظيفه‌اي لذت بخش؛ رشددهنده، سخت و چالش برانگيز است. اين كتاب در مورد «احساسات» مادران است. آن هم بخشي از احساسات كه بسياري از مادران نسبت به آنها آگاهي ندارند يا از تناقضات آن سردرگم مي‌شوند. مطالعات روانشناسي نشان دادهاند كه آگاه‌شدن به احساسات، امكان مديريت و كنترل آنها را بسيار بيش‌تر مي‌كند. به اين ترتيب مي‌توان گفت كه اين كتاب براي «آگاه‌شدن» مادران از «احساساتي» است كه نسبت به آن آگهي ندارند يا نمي‌دانند با آنچه كنند. كتابچه‌اي كه پيش رو داريد بخش اول از مجموعه‌ي فرزندپروري است كه به منظور آگاه‌سازي والدين تهيه شده است. پنج كتابچه از اين مجموعه متمركز بر فرآيندهاي رواني مادران مي‌باشد و پنج كتابچه‌ي ديگر در مورد رشد رواني كودكان در سنين مختلف مي‌باشد.
دندان‌های کودک منیکی از مهم ترین موضوعاتی که فرزند در هر سنی با آن مواجه است، مسأله بهداشت دهان و دندان می باشد. کودک برای حفظ سلامتی دندان هایش به کمک والدین وابسته است و والدین در این زمینه مسئولیتی مهم بر عهده دارند.
کتاب حاضر در ۵ مرحله سنی طبقه‌بندی شده (از هنگام تولد تا پس از دوازده سالگی) مهم ترین پرسشهای والدین را در زمینه بهداشت دهان و دندان مطرح کرده و سپس همراه تصویرگری جذاب با بیانی روان و در عین حال علمی به پاسخگویی کاربردی این پرسشها پرداخته است. در انتهای کتاب نیز نکات جمع بندی شده‌ای که والدین می‌توانند برای بهبود سلامت دهان و دندان کودک خود انجام دهند، بیان گردیده است.
مطالعه این کتاب را به تمامی والدین و مربیان دلسوز توصیه می کنیم.
ما در زبان متولد می‌شویم. بسیار پیش از آن که حتی نطفه‌ی ما بسته شود. زبانی که امروز از آن برای بیان خواسته‌ها، نیازها، رنجش‌ها، لذت‌ها، دوست داشتن‌ها و دوست نداشتن‌هایمان از آن استفاده می‌کنیم، زندگی مستقل خود را داشته است.
اما مهم است بدانیم متولد شدن در زبان یعنی چـــه و چطــور می‌تواند بر دنیای روانی ما اثر بگذارد. واقعا چرا به زبان خــود می‌گوییم زبان مادری؟ چــرا در روزگار ما این‌قدر می‌گــویند و می‌شنویم که باید با کودکان حرف زد و حرفهای آنها را شنید؟ چرا کلمات معجزه می کنند؟ چرا با کلمات فکر می کنیم؟
همان‌طور که عبارت مورد نظر ما (زبان مادر) نشان می‌دهد، در بحث زبان، مادران نقش ویژه‌ای بازی می‌کنند. آنها این ابزار از پیش موجود را به کودک معرفی می‌کنند و می‌توانند در سال‌های رشد کودک، استفاده‌ی او از این ابزار را تسهیل یا در مسیر آن مانع ایجاد کنند.
لینک خرید: مجموعه‌ی پیشنهادی با عنوان فرزندپروری
نوشته مجموعه‌ی پیشنهادی با عنوان فرزندپروری اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
انتشار فراخوان سومین دوسالانه بین‌المللی کارتون کتاب
سومین دوسالانه بین‌المللی کارتون کتاب به همت نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور و به دبیری سید مسعود شجاعی طباطبایی برگزار میشود.
فراخوان این رویداد هنری با موضوعات کتاب و شهر، کتاب و زندگی، کتاب و خانواده، کتاب و کودک، کتاب و کتابخانه، کتاب و کتابدار، کتاب و رسانه، کتاب و آینده از هفته گذشته در سایت این دوسالانه به ۱۰ زبان دنیا اعلام شده است.
دوره‌های اول و دوم دوسالانه بین‌المللی کارتون کتاب، با استقبال خوبی از سوی هنرمندان برگزار شد؛ طوری که در دوره دوم دوسالانه ۱۳۴۸ اثر از ۴۶۸ هنرمند ۶۴ کشور دنیا شرکت کردند که نشان‌دهنده اعتماد هنرمندان داخلی و خارجی است.
نفرات اول تا سوم به ترتیب جوایزی به رقم ۲۰۰۰ دلار، ۱۵۰۰ دلار و ۱۰۰۰ دلار به همراه لوح تقدیر و تندیس دوسالانه دریافت می‌کنند؛ ضمن اینکه ۵ جایزه ۵۰۰ دلاری به همراه لوح تقدیر و تندیس برای ۵ نفر برگزیده در نظر گرفته شده است.
مهلت ارسال اثر تا ۱۰ دی ۱۳۹۵ می‌باشد.
علاقه‌مندان آثار خود را می‌توانند به نشانی info@booktoon.ir ارسال کرده و برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.booktoon.ir مراجعه کنند.
گونه خبر: خبرهای کودکان از این‌سو و آن‌سوکلیدواژه: دوسالانه بین‌المللی کارتون کتابنهاد کتابخانه‌های عمومی کشورکتاب و کودکمنبع: خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)لذت خواندن را از بچه‌ها گرفته‌ایم
هوشنگ مرادی کرمانی، در آیین اختتامیه همایش «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» با بیان اینکه ادبیات ما باید از حالت عصا قورت‌دادگی درآید تا برای بچه‌ها جذاب باشد، گفت: بچه‌های ما به شادی نیاز دارند و خواندن ادبیات مفرح می‌تواند در روحیه آنها تاثیرگذار باشد. وقتی مدام نصایح را زیر گوششان جیغ بزنیم، همین وضعیتی میشود که دیگر نوشته‌های ما را نمی‌خوانند و به سوی آثار ترجمه میروند؛ اتفاقی که در سینمای کودک و نوجوان هم افتاده است.
هوشنگ مرادی کرمانی در آیین اختتامیه همایش «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» با اشاره به مقالات و موضوعات مطرح شده در این همایش، گفت: در بیشتر همایش‌ها مطالب و اصطلاحاتی مطرح میشود که بسیار کتابی و درک آنها برای عموم سخت است و حالت تخصصی دارد؛ اغلب این اصطلاحات و صحبت‌ها از مطالب و مباحث خارجی گرفته شده است. اما به‌نظر من بهتر است در این‌گونه جلسه‌ها مطالب و اصطلاحات ایرانی استفاده کنیم و مطالب و مباحث را به صورت مستقیم از کلاس درس برای دانشجویان به این جلسه‌ها منتقل کنیم. سعی کنیم بیشتر از تجربه‌های شخصی خودمان بهره ببریم و فقط از سایر فرهنگها و زبان‌ها الگوبرداری کرده و آن‌را به زبان خودمان برگردانیم. از اصطلاحات و واژه‌های ایرانی استفاده کنیم و آنها را طوری بیان کنیم که مخاطب احساس کند در ایران است.
پندهایمان باید مانند ویتامین در میوه نهفته باشد
این نویسنده در ادامه سخنان خود در پاسخ به پرسش نوش‌آفرین انصاری مبنی بر اینکه شما چگونه لذت لازم را در آثارتان به بچه‌ها انتقال می‌دهید، بیان کرد: ما نویسندگان لذت خواندن را از بچه‌ها گرفته‌ایم و از بس که در داستان‌ها نصیحت ریخته‌ایم، جایی برای لذت بردن نگذاشته‌ایم.
مرادی کرمانی در ادامه با اشاره به گفت‌وگویی که با یکی از نشریات کرمان انجام داده، اظهار کرد: باید نوشته‌هایمان به سمت ادبیاتی برود که بچه‌ها از آن لذت ببرند. بچه‌ها دارند از ادبیات زده میشوند، از این‌همه چیزهایی که بارها و بارها از رادیو و تلویزیون و معلمان مدرسه شنیده‌اند و ما نویسندگان هم آنها را در کتاب‌هایمان تکرار می‌کنیم. ما نویسندگان باید بدانیم اگر می‌خواهیم کتاب‌هایمان پر از پند باشد، نباید آن‌را به‌صورت مستقیم بیان کنیم؛ مانند ویتامین که در میوه نهفته است. اگر این ویتامین را به‌صورت قرص و کپسول به کودکان دهیم از آن زده میشوند.
ادبیاتمان را از عصاقورت‌دادگی رها کنیم
نویسنده «قصه‌های مجید» همچنین گفت: من مخالف آموزش بچه‌ها با شعر و داستان نیستم. ما باید تجربه‌هایمان را در اختیار کودکان قرار دهیم، اما نه در قالب قرص و کپسول؛ البته این کار بسیار مشکلی است. اگر ما در مجموع مثلا پنج میلیون نویسنده داشته باشیم، تنها یک میلیون و ۳۰۴ نفر از آنها می‌توانند طنز بنویسند. خیلی سخت است که نویسنده‌ای به موضوعی تلخ نگاه طنز داشته باشد. من کوشیده‌ام در آثارم مانند «ته خیار» یا «قصه‌های مجید» به این مساله توجه کنم و به موضوعات تلخ از زاویه طنز نگاه کنم.
به گفته این نویسنده پیشکسوت، بچه‌های ما به شادی نیاز دارند و خواندن ادبیات مفرح می‌تواند در روحیه آنها تاثیرگذار باشد. نباید فراموش کنیم که بچه‌ها بزرگ شده‌اند و با بچه‌های قدیم تفاوت دارند. وقتی نصایح را زیر گوششان جیغ بزنیم، همین وضعیتی میشود که دیگر نوشته‌های ما را نمی‌خوانند و به سوی آثار ترجمه میروند؛ اتفاقی که در سینمای کودک و نوجوان هم افتاده است. ادبیاتمان باید از حالت عصا قورت‌دادگی درآید تا بچه‌ها را جذب کنند.
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: هوشنگ مرادی کرمانینوش آفرین انصاریشورای کتاب کودکقصه های مجیدادبیات کودک و نوجوانکتاب مناسب نوجواندومین همایش دوسالانه کودک ادبیات و لذت های خواندنلذت خواندنمنبع: خبرگزاری کتاب ایران
اگر کودکم دوست خیالی داشت باید چه کنم؟
ما کودکان زیادی را در سنین قبل از مدرسه مطالعه کردیم؛ چراکه آنها درمورد هم نشین خیالی خودشان صحبت می‌کنند. ما شواهد زیادی در تحقیقات داریم که نشان می‌دهد کودکانِ خیلی بزرگتر از این سن هم هم‌نشین خیالی دارند؛ اما آنها درونی هستند و درموردشان زیاد صحبت نمی‌کنند. ممکن است آنها کمی برای گفتن دربارهٔ دوست خیالی‌شان مردد باشند؛ اما به‌هرحال آنها را دارند.
ادامه مطلبخاکبازی را از بچه‌ها نگیرید
بازی‌های رایانه‌ای آسیب‌های روانی و جسمانی متعددی برای کودکان در پی دارد، خانواده‌ها نباید خاک‌بازی و آب‌بازی را به علت راحت طلب شدن خودشان از بچه‌ها بگیرند.
افسردگی نخستین دستاورد بازی‌های رایانه‌ای برای کودکان است چرا که این بازی‌ها کودک را از واقعیت دور کرده و او همواره در دنیای مجازی سیر می‌کند.
کودکانی که به این بازی‌ها عادت کرده‌اند، پرتوقع‌تر از سایر همسن و سالانشان هستند، این کودکان همواره در پی دست یافتن به امکانات این بازی‌ها در فضای زندگی خود هستند که در عمل هیچ‌گاه اتفاق نمی‌افتد و موجب افسردگی و گوشه‌گیری آنها میشود.
اجازه ندهید فرزندانتان به فضای مجازی و بازی‌های رایانه‌ای عادت کنند چرا که متقاعد کردن آن ها برای دوری از آن فضا بسیار سخت خواهد بود.
در صورتی‌که کودکان به این بازی‌ها عادت کنند، خانواده‌ها باید جایگزین‌های بهتر و لذت‌بخش‌تری برای آنها فراهم کنند تا فرزندان کم کم از این فضا دور شوند.
آب‌بازی، خاک‌بازی و خاله‌بازی بهترین بازی‌ها برای کودک هستند که علاوه بر نداشتن آسیب‌های جسمانی، مهارت‌های زندگی را نیز به کودک می‌آموزد.
فعالیت جسمانی زیاد، ارتقاء مهارت‌های کلامی و دیداری و ایجاد ذوق و انرژی در کودکان از ویژگی‌های یک بازی خوب است، در سنین کودکی باید امکانات بازی در اختیار کودکان قرار گیرد و فضای غنی مانند طبیعت برای تفریح آنها فراهم شود.
ضعیف و ناتوان شدن عضلات کودکان به واسطه نشستن بیش از حد در مقابل رایانه، آسیب دیدن ستون مهره‌ها، گودی‌کمر، تنبل شدن، ایجاد اختلالات یادگیری و افسردگی از جمله آسیب‌های استفاده بیش از حد از بازی‌های رایانه‌ای است.
منبع: خبرگزاری ایسنا
نوشته خاک‌بازی را از بچه‌ها نگیرید اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
فهرست نامزدهای اولیه دو مدال «کارنگی» و «گرین‌وی» اعلام شد
فهرست نامزدهای اولیه دو مدال «کارنگی» و «گرین‌وی» که مهم‌ترین جوایز حوزه ادبیات کودک انگستان محسوب میشوند، اعلام شد.
«سی. بی. سی» نوشت: اسامی بیش از ۲۰۰ کتاب که برای دو جایزه مهم ادبی «کارنگی» و «گرین‌وی» ۲۰۱۷ نامزد شده‌اند، اعلام شد.
۱۱۴ اثر برای راه‌یابی به مرحله بعدی «کارنگی» تلاش می‌کنند و نام ۹۳ نویسنده به عنوان کاندیداهای مدال «گرین‌وی» اعلام شده است.
این دو مدال که از سوی کتابخانه‌دارها داوری میشوند، ویژه نویسندگان ادبیات کودک (کارنگی) و تصویرگران این حوزه (گرین‌وی) است.
فهرست برگزیدگان اولیه این دو جایزه در فوریه ۲۰۱۷ و هشت نامزد نهایی آنها در ماه مارس اعلام میشود. برندگان نهایی این دو جایزه ادبیات کودک و نوجوان نیز در ماه ژوئن سال آینده میلادی معرفی خواهند شد.
طبق اعلام برگزارکنندگان؛ به هر یک از برندگان علاوه بر مدال، مبلغی ۵۰۰ یورویی به منظور خرید کتاب برای کتابخانه‌های مدنظرشان اعطا میشود.
مدال‌های «کارنگی» و «گرین‌وی» در سال آینده میلادی، به ترتیب ۸۰ و ۶۰ ساله میشوند و به همین مناسبت برنامه‌های ویژه‌ای ترتیب دادهاند که از دسامبر ۲۰۱۶ آغاز میشود.
در میان اسامی نامزدهای این دوره «فرانک کوترل بویس» برنده سال ۲۰۰۴ مدال «کارنگی» به چشم می‌خورد که در این دوره با کتاب «راهنمای زندگی روی زمین» وارد این رقابت‌ها شده است.
«تانیا لندمن» هم برنده سال ۲۰۱۵ این جایزه است که برای نوشتن یک کتاب تاریخی و ماجراجویانه نامزد شده است.
«مالوری بلک‌من»، «جان بوین»، «لوییس اونیل»، «جنی دانهم» و «سارا برنارد» از دیگر نویسندگان شناخته‌شده ادبیات کودک هستند که برای کسب این جایزه تلاش می‌کنند.
«امیلی گرَوِت» که تاکنون دوبار مدال «گرین‌وی» را به گردن آویخته، «ویلیان گریل» برنده سال ۲۰۱۵ این جایزه و «جان کلاسن» برنده سال ۲۰۱۴ هم برای جایزه تصویرگری «گرین‌وی» ۲۰۱۷ با هم رقابت می‌کنند.
«کریس ریدل» که تاکنون دو مدال «گرین‌وی» را برای تصویرگری کتاب کودک برده، در این دوره برای چهار اثر نامزد شده است؛ یکی برای کتابی که خود برای خردسالان نوشته، دیگری برای تصویرگی کتابی از «لوییس کارول» نویسنده «آلیس در سرزمین عجایب» و دو نامزدی دیگر هم برای همکاری با «مایکل روزن» و «نیکی سینگر».
از دیگر پدیده‌های این دورهٔ مدال «گرین‌وی»، نامزدی «جیم کی» برای تصویرگری نسخه‌های جدید هفته‌گانه «هری پاتر»، رمان‌های پرفروش «جی. کی رولینگ» است.
جایزه ادبی «کارنگی» به عنوان قدیمی‌ترین و مهم‌ترین جایزه ادبی انگلیس در حوزه ادبیات کودک هر ساله توسط موسسه کتابداری و اطلاعات انگلیس به برگزیدگان اعطا میشود. این مدال در سال ۱۹۳۶ به یاد «اندرو کارنگی» نیکوکار اسکاتلندی که بیش از ۲۸۰۰ کتابخانه در دنیای انگلیسی‌زبان بنیان‌گذاری کرد، راه‌اندازی شد و ۱۹ سال پس از آن، مدال «کیت گرین‌وی» به نام هنرمند قرن نوزدهمی به راه افتاد.
درباره مدال‌های «کارنگی» و «گرین‌وی» بیشتر بخوانید
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: مدال «کارنگی» و «گرین‌وی»جایزه تصویرگریجایزه ادبی «کارنگی»«اندرو کارنگی»منبع: خبرگزاری ایسناگزارش دومین همایش دوسالانه ادبیات کودک و مطالعات کودکی
دومین همایش دوسالانه ادبیات کودک و مطالعات کودکی، با عنوان «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» در روزهای ۵ و ۶ آبان‌ماه ۱۳۹۵ در موسسه خانه کتاب برگزار شد. موضوع اصلی این همایش پدیده خواندن و بررسی آن از جنبه‌های گوناگون، با تأکید ویژه بر لذت‌های خواندن ادبیات، بود.
حسین شیخ‌رضایی، دبیر علمی همایش «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» در آیین افتتاحیه دومین همایش دوسالانه «ادبیات کودک و مطالعات کودکی» به دلایل انتخاب عنوان این همایش و اهمیت و اولویت لذت خواندن در ادبیات کودک پرداخت و گفت: وظیفه اصلی نظام آموزشی به شکل سنتی، باسواد کردن افراد است، اما بیشتر ما از این جنبه به ماجرا نگاه نمی‌کنیم که اختلال در مساله خواندن به چه دلیل است. در کشور ما خواندن، پیوند مهمی با انتقال اطلاعات و پیام‌ها دارد و کمتر به لذت بردن از خواندن توجه شده است. هیچ آمار قابل اتکایی از سرانه مطالعه در جامعه ما در دسترس نیست. تعداد، تیراژ و در دسترس بودن کتاب و همچنین تبدیل کتابخانه‌های عمومی به قرائت‌خانه‌ها نشان می‌دهد که مساله لذت بردن از مطالعه اهمیت دارد. همچنین تغییر سلیقه خواندن با وجود ابزارهای مختلف مجازی و اینترنتی و همچنین آزادی خواندن و دسترسی آزاد به مطالبی که خواننده دوست دارد، اخلاق خواندن و کارکردهایی که خواندن می‌تواند در درمان و صلح داشته باشد از مسائل بحرانی دیگری است که اهمیت موضوع را مطرح می‌کند.
دبیر علمی همایش ادامه داد: اصولا کتاب و سواد خواندن عمدتا برای انتقال پیام و محتوا و مفاهیم موردنظر است، در حالی‌که لذت خواندن، پیوند ناگسستنی با ادبیات دارد و این مسائل سبب شد که به موضوع لذت خواندن در ادبیات کودک بپردازیم.
شیخ‌رضایی درباره مقالات ارائه‌شده به این دوره از همایش نیز اظهار کرد: کیفیت و تعداد مقالات ارائه‌شده به این دوره از همایش نسبت به دوره‌های قبلی بهبود داشت و توانستیم از هر شش مقاله ارسال شده به دبیرخانه، یک مقاله را برای ارائه و سخنرانی انتخاب کنیم.
نوش‌آفرین انصاری دیگر سخنران آیین افتتاحیه همایش «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» گفت: شورای کتاب کودک از دیرباز و از زمان تاسیس در سال ۱۳۴۲ همواره جلساتی را برگزار کرده و همیشه علاقه‌مند بوده با جامعه وارد بحث و گفت‌وگو شود و شایسته است دوستان علاقه‌مند، الواح فشرده‌ای که از پنج دهه فعالیت‌های شورا تهیه شده را ببینند. این اندیشه که شورا همواره نوآور بوده و نباید دچار روزمرگی شود و باید به اقتضای زمانه توجه داشته باشد، همیشه در شورای کتاب کودک مطرح بوده است.
در این همایش. دکتر کریستین اریاستر سخنرانی خود را با عنوان «ساختار درگیر شدن: چگونه ادبیات کودک خواننده را در تجربه‌ای زیبایی‌شناسانه مشارکت می‌دهد» ارائه داد. اریاستر به شیوه‌ای تئوریک این ویژگی را در ادبیات کودک مطرح کرد:
«ادبیات کودک به گونه‌ای سازمان یافته و به طور مشخص برای کودک است. لذت خواندن به دلیل درگیری کودک با داستان و هم‌ذات‌پنداری او با قهرمان داستان است. وی در یک بررسی موردی به کتابی با عنوان برونه (محصول۲۰۱۳ نروژ) اشاره کرد که آمیزه‌ای از واقعگرایی و فانتزی است. در طول داستان کودکان به طور گروهی وارد یک بازی میشوند و در ادامه از آن خارج می‌گردند که این برگرفته از یک ویژگی کودکانه است: «کودکان وقتی میخواهند مسئلهای را حل کنند، سراغ قهرمان بازی میروند.» اریاستر همچنین با استناد به کتاب «بازی سرآغاز فرهنگها (ride midtsand) -» در سال ۲۰۱۶ اظهار داشت: «بازی یک باید فرهنگی و پیشبرنده‌ی خلاقیت است که طی آن هورمون ضداسترس، عاطفه، انعطافپذیری، آموزش و یادگیری برانگیخته میشود و کودک وارد کارهایی میشود که پیش از آن انجام نمیداده است و طی این روند خودانتقادی او کاهش یافته و شجاعت، تعهد، تمرکز، هیجان، شور و شوقش فزونی مییابد. زمانی که کودکان به طور جمعی وارد بازی میشوند، مجموع فرآیندهای یادشده، بیش از زمانی که کودک به طور انفرادی وارد بازی میشود، خواهد بود.»
در ادامه پس از ارائه‌ی مقاله‌هایی در پنل اول با طرح مباحث نظری در حوزه‌ی ادبیات کودک و لذت‌های خواندن و پنل دوم با موضوع «انواع خواندن، کاربردهای خواندن، فناوری‌های دیجیتال و خواندن»، دکتر یزدان منصوریان، دانشیار دانشگاه خوارزمی به سخنرانی دربارهی تجارب خواندن پرداخت. او درباره ی تجربه‌ی خواندن اظهار داشت:
«تجارب خواندن ما از کودکی تا بزرگسالی شبکه‌ای در ذهن ما می‌سازد و ما با خواندن هر کتاب جدید جای آن‌را در آن شبکه پیدا می‌کنیم. از این رو این تجربه در همان حال که برای هرکس جداست در همین حال مشترک است زیرا ما خاطره‌های مشترک داریم. این شبکه رشد می‌کند و برخی پیوندهایش کم‌رنگ و برخی پررنگ میشوند.
این ما هستیم که به متن معنا می‌بخشیم. متن بدون خواننده مرده است. تجربه‌های خواندن را خواننده می آفریند. حتی کسی که کتابی نوشته و بعد از مدتی آن را می‌خواند، او دیگر خواننده است و نه نویسنده (مطابق با نظریه مرگ مولف).»
دکتر آسه ماریا آماندسن، مدرس دانشگاه اسلو نروژ سخنران دیگر این همایش از کشور نروژ، صحبت‌های خود را با موضوع «کتاب‌های تصویری در نروژ» با طرح این سوال که «چگونه می‌توان کودکان را به خواننده‌ی حرفهای و کسی که از خواندن لذت می‌برد تبدیل کرد؟» آغاز و در پاسخ به سوال خود، نظریه‌ی کراشن krashen(1993) را مطرح کرد. بر اساس این نظریه، خواندن قوی‌ترین ابزار برای پرورش کودک است. آماندسن همچنین به ویژگی‌های کتاب‌های تصویری و انواع مختلف آن در نروژ اشاره کرد و آنها را کتاب‌هایی دورگه دانست که مخاطبان آن هم می‌تواند کودک باشد و هم شامل بزرگسالان شود.
در ادامه زهره قایینی، سرپرست برنامه‌ی ترویج کتابخوانی «با من بخوان» و از نویسندگان مجموعه‌ی ده‌جلدی «تاریخ ادبیات کودکان ایران» در سخنرانی خود لزوم توجه به کودکان پناهنده و مهاجر یاد کرد و خاطرنشان کرد:
«ما به عنوان یک فرد نمی‌توانیم چشم‌انداز سیاسی جهان را تغییر دهیم، اما می‌توانیم مثل چتری باشیم که نگذاریم کودکان بدون امید زندگی کنند. برای زندگی بهتر این کودکان نیازمند اقدام عجیبی نیستیم، خواندن کتاب‌هایی که برای کودکان قابل دسترس باشد کاری است که می‌تواند استرس و نگرانی‌های آنان را کاهش دهد. با خواندن کتاب می‌توان کودک را به آینده امیدوار کرد و از غمگینی آنان کاست و آنان را برای ایده‌های تازه مهیا کرد.
بر پایه‌ی همه این نیازها، موسسه تاریخ ادبیات کودکان از پنج سال پیش برنامه‌ی «با من بخوان» را به اجرا گذاشت تا تغییرات معناداری ایجاد کند. ما صدها و گاه هزاران کیلومتر سفر می‌کنیم تا کمک کنیم کودکان از راه شعر و داستان و نمایش با واژه‌ها آشنا شوند تا دیوارهای خاکستری آنها را به محیطی شاد بدل کنیم.»
پس از سخنرانی زهره قایینی، پنل چهارم این همایش با موضوع «خواندن تصویر، خواندن ترجمه» آغاز شد.
دکتر کریستین اریاستر، در روز دوم این همایش نیز حضور داشت و سخنان خود را با عنوان «ادبیات کودک در نروژ» بیان کرد. او در این سخنرانی به دامنه‌های مختلف کتاب‌های تصویری و سبک‌های آنها در نروژ پرداخت و به این نکته اشاره کرد که: «در تمامی این کتاب‌های تصویری، شخصیت اصلی داستان به شکلی مستقل به تصویر کشیده میشود که روی پای خود می‌ایستد؛ خواه ژانر کتاب واقع‌گرا باشد، خواه فانتزی ولی مفهوم و درونمایه‌ای که کتاب را تشکیل می‌دهد کودک مستقل و خودمختار است.»
در بخش بعد، علی‌اصغر سیدآبادی، مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن اشاره به تغییرات اجتماعی و تکنولوژیک اظهار داشت: «تغییرات جدید باعث شده تا گاهی شعارهای ما بی‌ارزش شوند. شعارهایی مانند این که کتاب چراغ دانایی است مشروعیتشان را از دست دادهاند زیرا همه میدانیم که یک فیلم یا ابزارهای رسانهای جدید بهتر از کتاب یاد میدهند به همین دلیل در حوزه‌ی آموزش، این رسانهها در صدر هستند؛ اما این رسانهها در حوزه‌ی ادبیات در صدر نیستند. بسیاری از نوجوانان اروپایی که به داعش پیوستهاند در دوران تحصیل شاگردان خوبی بودهاند اما با کتاب کاری نداشتهاند. آموزش با یادگیری برابر نیست. اولی یک بسته‌ی حاضر و آماده است که انتقال مییابد اما در دومی، عنصر تدریج و اراده دخالت دارد و یک فرایند است. ادبیات در حوزه‌ی دوم قرار دارد.»
پس از سخنرانی سیدآبادی، پنل‌های پنجم و ششم به ترتیب با ارائه‌ی مقالاتی در زمینه‌ی «بررسی‌های موردی» و «طرح کودکی در ایران» برگزار شد.
در پایان، اختتامیه‌ی همایش دوسالانه‌ی «کودک، ادبیات و لذت‌های خواندن» با سخنرانی هوشنگ مرادی‌کرمانی، نویسنده کودک و نوجوان همراه بود. مرادی‌کرمانی در پاسخ به پرسش نوش‌آفرین انصاری مبنی بر اینکه شما چگونه لذت لازم را در آثارتان به بچه‌ها انتقال می‌دهید، بیان کرد: «ما نویسندگان لذت خواندن را از بچه‌ها گرفته‌ایم و از بس که در داستان‌ها نصیحت ریخته‌ایم، جایی برای لذت بردن نگذاشته‌ایم.
مرادی کرمانی در ادامه اظهار کرد: باید نوشته‌هایمان به سمت ادبیاتی برود که بچه‌ها از آن لذت ببرند. بچه‌ها دارند از ادبیات زده میشوند، از این‌همه چیزهایی که بارها و بارها از رادیو و تلویزیون و معلمان مدرسه شنیده‌اند و ما نویسندگان هم آنها را در کتاب‌هایمان تکرار می‌کنیم. ما نویسندگان باید بدانیم اگر می‌خواهیم کتاب‌هایمان پر از پند باشد، نباید آن‌را به‌صورت مستقیم بیان کنیم؛ مانند ویتامین که در میوه نهفته است. اگر این ویتامین را به‌صورت قرص و کپسول به کودکان دهیم از آن زده میشوند.»
شورای کتاب کودک همایش «ادبیات كودك و مطالعات كودكی» را هر دو سال یک‌بار برگزار می‌کند. نخستین دوره آن در سال ۱۳۹۳ با عنوان «ادبیات؛ کودک دیروز، کودک امروز» ۲۹ و ۳۰ مهر در حسینیه ارشاد برگزار شد. موضوع و محور آن «جایگاه و اهمیت مخاطب در ادبیات کودک» بود که در نشستی با هم‌اندیشی گروهی از کارشناسان ادبیات کودک انتخاب شده بود. در این همایش نزدیک به ۵۰ مقاله در هشت نشست گوناگون ارائه شد.
گونه خبر: خبرهای ترویج خواندنکلیدواژه: شورای کتاب کودکنوش آفرین انصاریحسین شیخ رضاییزهره قایینیهوشنگ مرادی کرمانیادبیات کودک و نوجوانادبیات کودکان نروژکتاب تصویریموسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکانبا من بخوانترویج کتابخوانیکودک ادبیات و لذت های خواندنمنبع:
باشگاه مغز ۱
تمرینات در نظر گرفته شده در این کتاب از سویی و آموزش‌ها و نکات کاربردی از سوی دیگر، دست به دست هم دادهاند تا در طی ۱۶ جلسه، مغز شما را در هفت حیطه‌ی شناختی مهم حافظه، توجه، مهارت‌های بصری-فضایی، حل مساله و منطق- مهارت‌های محاسباتی، بازشناسی چهره و احساسات و مهارت‌های کلامی بیش از پیش توانمند سازند.
این کتاب نوشته شده است تا شما -البته مغزتان- را یک لحظه هم تنها نگذارد. در حقیقت خرید این کتاب به منزله‌ی ثبت‌نام شما در یک دوره‌ی بازتوانی مغزی است که حضور و مشارکت فعال‌تان در جلسات آن الزامی است.
مناسب برای گروه سنی ٨ سال به بالاچ
لینک خرید کتاب: باشگاه مغز ۱
نوشته باشگاه مغز ۱ اولین بار در کتاب هدهد پدیدار شد.
