تازه‌های آموزک

در جهانی که فناوری حکمرانی می‌کند و کودکان از سنین پایین به فناوری‌های مختلف مانند تلفن‌های همراه، بازی‌های ویدئویی و اینترنت دسترسی دارند، تأمین نیازهای آن‌ها به شیوه‌هایی دیگر دشوار به نظر می‌رسد. اما به عنوان والدین و یا پرستار یک کودک این فرصت را دارید که از فناوری در راستای پیشبرد آموزش چگونگی حفاظت از محیط زیست و مبارزه با آلودگی استفاده کنید.

بازی همان چیزی است که شخصیت کودک را می‌سازد و به اجتماعی شدن او کمک می‌کند. کامیون پلاستیکی‌اش را که با یک نخ نازک بسته شده بود، پشت سر خود می‌کشید تا لبه باغچه. خواهر ۴ ساله‌اش که به صورت زیبایی حالت عصبانی به خود گرفته بود، داشت عروسک کوچکش را دعوا می‌کرد «واسه چی لباسات رو کثیف کردی؟» درست مثل شب گذشته که مامان او را دعوا کرده بود. کامیون همچنان روی دست اندازهای کف حیاط می‌رفت. مادر که چادرش را به کمر بسته بود، تشت لباس‌های شسته را برداشت و برد تا روی طناب پهن کند. حالادخترک صورت عروسکش را زیر شیر آب گرفته بود. کامیون هم به لبه باغچه رسید تا بار شن و خاکش را خالی کند. پسربچه می‌خواست با آن چند کپه خاک، خانه که نه بلکه یک قصر بسازد. مادر آخرین لباس را هم زیر نور آفتاب روی طناب پهن کرد... چند کپه خاک، یک عروسک خیس و نسیمی که لباس‌ها را به رقص درآورده بود... آن‌ها تا ظهر، غرق رویاهایشان بودند؛ رویاهایی که قرار بود در آینده ای نه چندان دور درست به اندازه یک چشم به هم زدن، شکل عملی به خود بگیرد.

یکسالگی آغاز تحرک های مهارت ساز دوران کودکی است. اگرچه به نظر می رسد کودک به طور بی هدف برخی فعالیت ها را انجام داده و به این سو و آن سو می رود اما در واقع این دوران، کودک نوپا در حال افزایش توانمندی ها و مهارت های خاص خود است. او با وسایل مختلف سر و کار پیدا کرده و با تجربه دنیای بیرونی به اندوخته های دانشی و مهارتی اش اضافه می کند. بنابراین بازی کودک با وسایل و لوازم خانگی، اسباب بازی های مخصوص این دوره در رشد مهارت های فیزیکی، ذهنی و اجتماعی او تاثیرگذار است.

خلاقیت در زندگی روزمره دارای اهمیت بوده و منحصر به آثار بزرگ هنری یا اختراعات نیست. خلاقیت توانایی شکل دادن به ترکیب تازه ای از نظرات یا ایده‌ها برای رسیدن به یک نیاز یا تحقیق و یک هدف است و تفکر خلاق، تفکری است که منجر به نتایج تازه می‌شود. خلاقیت یعنی برقراری ارتباط برای نخستین بار بین آن چیزهایی که قبلاارتباطی به هم نداشت؛ با تکیه بر هوش و تخیل که در همه سنین دیده می‌شود. البته تیزهوشی را با خلاقیت نباید اشتباه گرفت و اشتباه دیگر مترادف دانستن خلاقیت با رفتارهای نادرست، عجیب و حتی مخرب است. شناخت مسائل، تحلیل و بازسازی اطلاعات، ابداع راه حل‌ها یا تعدیل‌های نو و کهنه، مستلزم فعالیت‌های ذهنی ای است که برای فرایند خلاقیت ضروری است. بنابراین رفتار خلاقانه در بین افراد با هوش بیشتر مشاهده می‌شود.

نویسنده: الهام طباطبایی

بازی از مهم‌ترین عوامل رشد جسمانی، اجتماعی، عاطفی، اخلاقی و عقلانی برای کودک تلقی می‌شود؛ مهارت‌ها و تجارب کودک از طریق بازی رشد می‌کند و پشتوانه آن نیز وسایل، مواد گوناگون، بزرگسالان و مربیان باتجربه ای هستند که بازی را بهترین راه برای یادگیری و رشد کودک به حساب می‌آورند. بازی، توانایی‌های کودک را به کار می‌اندازد و خلاقیت را به همراه می‌آورد و برای کودک، فعالیت، طبیعی و منطبق بر فطرت اوست و سبب رشد همه جانبه او می‌شود. کودک از بازی لذت می‌برد و انرژی بی پایانی برای انجام دادن آن دارد و از این طریق نحوه زندگی در جامعه را می‌آموزد و برای بزرگسالی آماده می‌شود.

نویسنده: طاها محمدوند

بسیاری از روانشناسان معتقدند بخش عمده ای از شخصیت و همچنین توانایی‌های ادراکی و توانمندهای افراد در دوران کودکی شکل می‌گیرد. کودک بازی می‌کند، تجربه‌های تازه ای را امتحان می‌کند و در ذیل این کسب آگاهی از محیط به تدریج رشد فکری می‌کند. یادگرفتن زبان و توانایی صحبت کردن هم یکی از ویژگی‌های آدمی است که در دوران کودکی و البته از بدو تولد آغاز می‌شود.

یک روان پزشک اظهار کرد: بازی مهم‌ترین راه پیشگیری از اختلالات هیجانی و رفتاری در کودکان است و حتی در صورت ایجاد اختلال رفتاری در کودک، بازی کردن می‌تواند سبب کاهش اختلال در وی شود.دکتر سامرند سلیمی در گفتگو با ایسنا گفت: بازی کردن راحت‌ترین، طبیعی‌ترین و بی اضطراب ترین روش بیان احساسات مانند اضطراب، ترس، افکار درونی و حتی آرزوها برای کودک محسوب می‌شود.

ورود فرزند به کانون خانواده، شور و گرمی خاصی را برای پدر و مادر به همراه دارد. مسلماً روزهای اول نگرانی از تربیت و پرورش ذهن والدین جوان را پر می‌کند. اما طولی نمی‌کشد که کم کم بر اوضاع مسلط می‌شوند. یکی از این موارد بسیار مهم در رشد شخصیت کودک، بازی‌هاست. به کمک همین بازی‌هاست که بچه خیلی از مسائل را می‌آموزد. شاید عجیب به نظر بیاید، اما باید گفت که هیچ بازی برای بچه‌ها، احمقانه و بیخود نیست. همه آن‌ها راهی برای جست وجو و شناخت دنیای پیرامون است.

یکی از جُرم‌های درحال رشد، کودک‌آزاری است. در چند سال اخیر، افزایش قابل توجهی در آمار مربوط به کودک‌آزاری دیده شده است.بر اساس آمارهای مربوط به کودک‌آزاری، هر ساله هزاران کودک در سراسر جهان، مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. با آگاهی از علائم کودک‌آزاری، می‌توان به کودک کمک کرد تا از درد و رنج آن رهایی یابد.

اگر شما معلم، فعال یا مددکار اجتماعی، پدربزرگ یا مادربزرگ، عمه یا خاله، عمو یا دایی، برادر یا خواهر بزرگ‌تر، دوست خانوادگی و یا حتی یک آشنا هستید، آگاهی از علائم هشدار دهنده کودک‌آزاری برای شما از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.

ترجمه: رقیه بهشتی

یکی از جُرم‌های درحال رشد، کودک‌آزاری است. در چند سال اخیر، افزایش قابل توجهی در آمار مربوط به کودک‌آزاری دیده شده است.بر اساس آمارهای مربوط به کودک‌آزاری، هر ساله هزاران کودک در سراسر جهان، مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. با آگاهی از علائم کودک‌آزاری، می‌توان به کودک کمک کرد تا از درد و رنج آن رهایی یابد.

ندا نصیری

احساس هیجان و یا کمی نگران بودن در روزهای آغازین مدرسه امری طبیعی است که در اکثر دانش‌آموزان وجود دارد اما اگر این هیجان یا نگرانی به چنان ترسی تبدیل شود که کودک با تمارض یا دچار شدن واقعی به بیماری و یا فرار از مدرسه و... سعی در بیان وحشت خود داشته باشد، والدین باید دست‌به‌کار شده و به اوکمک کنند.

زهره بانی

اگر شما هم با خردسالانی تماس دارید که عموماً بین کار یا صحبت بزرگ‌ترها می‌پرند حتماً تصدیق می‌کنید که این رفتار آن‌ها بسیار آزار دهنده است و گاهی باعث عصبانیت بیش از اندازه در بزرگ‌ترها می‌شود. فرض کنید خانه کاملاً آرام است. شما تمام کارهای مربوط به کودک خود را انجام داده‌اید. کودک شما تازه ناهار خورده، حمام کرده و بی هیچ مشکلی مشغول کار خودش است.

به نظر می‌رسد این مناسب‌ترین زمان است که گوشی را بردارید و کمی تلفنی صحبت کنید. اما می‌بینید که وسط گفت و گو، کودک به پاهای شما آویزان شده، پیراهن شما را می‌کشد و نمی‌گذارد حرف بزنید.

کج‌خلقی یا نحسی کردن کودک شامل دوره‌هایی از رفتارهای ناخوشایند و قهر کردن یا فوران‌های عاطفی به صورت گریه و داد و بیداد است. این حملات معمولاً در واکنش به برآورده نشدن نیازها یا امیال کودک بروز می‌کند. این کج‌خلقی‌ها یا رفتارهای تخلیه ناگهانی عواطف در دوره ابتدایی رشد کودک طبیعی محسوب می‌شود. هنگامی که کودکان خود را به عنوان موجودات جدا از والدینشان درک می‌کنند، گرایشی طبیعی به تاکید کردن بر استقلالشان پیدا می‌کنند.

زهره بانی

وحشت شبانه چیست؟

وحشت شبانه نوعی اختلال خواب در کودکان است که برای والدین بیش از کودکان نگران کننده است. وحشت شبانه حالتی است که اغلب بین خواب و بیداری اتفاق می‌افتد. نوعی از اختلالات خواب که parasomnias نامیده می‌شود بیشتر در ساعات اولیه خواب اتفاق می‌افتد و بین کودکان ۲ تا ۶ ساله بسیار شایع است. این اختلال به بچه‌هایی که درگیر آن هستند آسیبی نمی‌رساند اما به طرز وحشتناکی والدینی را که شاهد آن هستند آزار می‌دهد.

چطور به کودکان کمک کنیم تا بهتر و به اندازه بخوابند

زهره بانی

کودکانی که خود را در مرکز می‌بینند و آموزش ندیده‌اند که در بازی‌های گروهی چگونه عمل کنند، معمولاً نمی‌توانند از بازی لذت ببرند و کمتر با دوستان خود سازش دارند.کودکان از همان سنین پایین باید نحوه حضور در گروه را بیاموزند و هیچ فضایی بهتر از بازی‌های گروهی برای این آموزش نیست.

زهره بانی

 مرگ از جمله موضوعاتی است که صحبت کردن در مورد آن به خصوص با کودکان کم سن بسیار دشوار است. مرگ بخشی غیر قابل گریز از زندگی است و کودکان باید آن را درک کنند و راه‌هایی را آموزش ببینند تا بتوانند این پدیده کاملاً طبیعی را بپذیرند.

زهره بانی

 تمیز کردن اتاق و مرتب کردن اسباب بازی‌ها بعد از یک روز شاد و مفرح و پر از بازی، احتمالاً یکی از کارهایی است که کودک تمایلی به انجام آن ندارد. اما کودک باید اسباب بازی‌ها و ریخت و پاش‌هایش را جمع کند. یکی از مهم‌ترین قسمت‌های پیشرفت و رشد یک جوان، مسئولیت پذیری است که همین مرتب کردن اسباب بازی‌ها در دوران کودکی، به شکل گیری مسئولیت پذیری در آینده وی کمک می‌کند.

 مهارت‌های زندگی 

کودک شما در سنین متفاوت نیاز به انجام بازی‌های متفاوتی دارد که با رشد مغزی او تطبیق داشته باشد. انجام این بازی‌ها می‌تواند به رشد و تکامل روانی و عقلانی کودک کمک کند. راهنمای زیر چگونگی بازی کردن با کودک را بر حسب سن او بیان می‌کند:

کتاب‌های درسی بالقوه نقش بسیار مهمی در گسترش فرهنگ کتاب و کتابخوانی و علاقه‌مند کردن بچه‌ها به مطالعه دارند اما آثاری که در حال حاضر در این حوزه تولید می‌شوند، توجه چندانی به مخاطب خود ندارند و این در حالی است که به نظر می‌رسد نظام آموزشی ما نیز هنوز نتوانسته با روش‌های جدید آموزشی، ارتباط برقرار کند.

من از مدرسه متنفرم و دیگر به مدرسه نمی روم! 

هیچ وقت چنین احساسی داشته اید؟ بسیاری از کودکان چنین احساسی را تجربه کرده اند. بیشتر وقت ها این احساس چندان به درازا نمی کشد. اما اگر طولانی شد چه باید کرد؟ مدرسه واقعیت زندگی است و تحصیلات به شما کمک می کند تا آینده خود را آن طور که می خواهید بسازید. بنابر این بیایید درباره ی مدرسه و آنچه وقتی مدرسه را دوست نداریم، باید انجام دهیم، باهم حرف بزنیم.

نشانه های اضطراب مربوط به مدرسه