خبر جمع کن

پیشگفتار کتاب راه را با پیمودنش می‌سازیم

مقدمه کتاب سواد، خوانش کلمه و جهان

ابتدای مقدمه کتاب پداگوژی برای رهایی از زبان ایرا شر:

ابتدا می‌خواهیم بگوییم «کتاب مکالمه‌ای» ما به راستی چه چیزی خواهد بود. پرسش‌هایی را به بحث می‌گذاریم که معلمان معمولاً دربارۀ آموزش «رهایی‌بخش» و دگرگون‌کننده پرسیده‌اند. پائولو کلمۀ «رهایی‌بخش» را می‌گوید و من به پداگوژی به عنوان «رهایی‌بخش» ارجاع می‌دهم، پس هر دو لفظ به یک اندازه به‌کار گرفته می‌شوند.

مقدمه
گمان می‌کنم که این مطلب – هم برای خودم و هم برای خوانندگان – مهم باشد که در آغاز سخن به روشن‌ساختن نکاتی چند بکوشم که برای درک کلی اندیشه‌هایم دربارۀ «آموزش به عنوان کنشی برای آزادی» اساسی‌اند.

دیباچه
این چند صفحه که به عنوان مقدمه‌ای بر شیوۀ آموزش ستمدیدگان نوشته‌ام، حاصل مشاهدات من در طول شش سال تبعید سیاسی است، مشاهداتی که مایۀ غنای مطالعات دیگری شده است که در طول فعالیت‌های آموزشی در برزیل کرده بودم.

در سرسره اشکال ، شکل‌های چرخ‌دار از بالا به پایین سر می‌خورند. دایره، سه‌گوش و چهارگوش. هر کدام از اشکال رنگ متفاوتی دارند. کودکان در این بازی با شکل‌های هندسی، رنگ‌ها و چگونگی کار وسایل متحرک آشنا می‌شوند. این بازی سرگرم‌کننده به کودکان ۲ تا ۵ سال در رشد مهارت‌های حرکتی، تقویت حس لامسه، بالا بردن دقت و تمرکز و همچنین هماهنگی چشم و دست کمک می‌کند.

در این بازی، کودک باید چرخ‌ها را طوری روی سرسره قرار دهد که بدون هیچ مشکلی چرخ‌ها تا انتهای مسیر حرکت کنند.

سرسره اشکال از جنس چوب و شامل یک پایه‌ی نگه‌دارنده، چهار سرسره و سه شکل چرخ‌دار است.

اجرای نمایش سایه با دست یکی از ساده‌ترین فعالیت‌هایی ست که می‌تونید همیشه با بچه‌ها انجام دهید. 

در بازی «میخ و چکش تنگرام»، کودکان با کنار هم گذاشتن قطعه‌های چوبی، می‌توانند تصاویر ذهنی خود را خلق کنند. در این بازی، کودکان قطعه‌های چوبی را بر روی یک صفحه‌ی چوب‌پنبه قرار می‌دهند و با میخ و چکش آن‌ها را به صفحه می‌کوبند.

کودکان می‌توانند این بازی که بر اساس متد مونته‌سوری طراحی شده است، علاوه بر افزایش قدرت تخیل کودکان و تقویت حس لامسه، مهارت‌های حرکتی آن‌ها را نیز افزایش می‌دهد. این بازی به هماهنگی چشم و دست کمک می‌کند و قدرت در دست گرفتن اشیا را در کودکان تقویت می‌کند.

پیشگفتار بر ترجمۀ انگلیسی کتاب

خوانندگان این کتاب در امریکای شمالی – یا دست‌کم آنان که آثار پیشین فریره را خوانده‌اند – از پی‌بردن به این موضوع دچار شگفتی نخواهند شد که او به غربت به ژنو نرفته است تا از چنگ تاریخ بگریزد.

به‌عکس، همچنانکه این نامه‌ها و مقدمه‌ای که بر آن‌ها نوشته شده است در کمال فصاحت گواهی خواهند داد، فریره بیشتر از آن مرد کرداراست که زمانی دراز را به غم گذشته خوردن یا با یاد گذشته به هیجان آمدن بگذراند.

پیشگفتار