نشست فرهنگی انجمن نویسندگان کودک در مهر ماه به معرفی کتاب تاریخ ادبیات کودکان ایران اختصاص داشت. در این جلسه محمدهادی محمدی و زهره قاینی مؤلفان کتاب به معرفی اثر خود پرداختند.
زهره قاینی در این نشست اظهار داشت: با وجود گذشت پنج ماه از انتشار کتاب هنوز هیچ نقد و نامهای درباره آن نخواندهایم و اصلاً از بازتابهای کتاب بیخبریم. وی همچین اظهار داشت: از آنجا که نقد و بررسی کتاب مستلزم شناخت کافی بر موضوع است و مطالب این کتاب برای اولین بار مطرح شده، طبیعی است ک کسی نتواند چیزی درباره این کتاب بنویسد. قاینی در پاسخ به عدهای که بخشهای عمدهای از کتاب را به موضوع ادبیات کودک نامربوط میدانند، مطالب این فصلها را ضروری و حجم آنها را ناچیز خواند که طی هفت جلد تاریخ ادبیات کودک ایران را از عهد باستان تا انقلاب سال ۱۳۵۷ بررسی میکند. قاینی از انتشار دو جلد بعدی این مجموعه که مربوط به عهد مشروطه است در بهمن ماه سال جاری خبر داد.
محمدهادی محمدی از ضعف مطالعه و کمتوجهی نویسندگان ادبیات کودک نسبت به مسائل نظری انتقاد کرد و اظهار داشت: متاسفانه اکثر نویسندگان کودک و نوجوان افرادی روشنفکر و فرهیخته نیستند. وی از تخسین پروفسور مارزلف و پروفسور فریزر نسبت به این کتاب خبر داد. محمدی افزود تاریخ ادبیات کودک نیاز به پژوهش و تألیف پیوسته دارد و ما خود به ضعفهای کار واقفیم و چنین کاری نیازمند اصلاح و بازنویسی دائمی است.
قاینی بزرگترین مانع کار پژوهشی در ایران را مشکلات مالی دانست و از وضعیت پژوهش در ادارات دولتی انتقاد کرد. به گفته او در بخش پژوهشی کانون سالها درباره تاریخ ادبیات کودک کار شده اما با تغییر مدیریت، این کار متوقف و ناتمام مانده و تمام یافتهها به بایگانی راکد سپرده شده است.
محمدی نیز تفکر حاکم بر جامعه ایران را روزمرگی دانست. لذا کسی اهل پژوهشی مبنایی نیست. او پژوهشهای ایران را دولتی، مقاطعهکارانه و ناکارآمد دانست.
گفتنی است این جلسه با حضور ۱۵ نفر از علاقهمندان برگزار شد. مدیر کمیته فرهنگی انجمن که اداره جلسه را به عهده داشت از عدم مشارکت نویسندگان و اعضای انجمن در نشستهای فرهنگی انتقاد کرد. وی درباره عدم حضور هیچ یک از مسؤولان انجمن و اعضای هیأت مدیره توضیحی نداد.