وغ وغ صاحب . [ وَ وَ ح ِ/ ح َ ] (اِ مرکب ) بازیچه یعنی آلت بازیی است کودکان را که آوازی چون آواز مرغابی از آن برآید. (یادداشت مرحوم دهخدا). وغ وغ صاحاب (در تداول عامه)، آلتی مرکب از دو مقوای مدور که شکل استوانه ٔ آن دو را با کاغذ به هم وصل کنند و در داخل آن چند مهره ٔ کوچک تعبیه کنند و چون دو قاعده را به هم نزدیک کنند و سپس دور سازند صدایی از آنها برخیزد. و(فرهنگ فارسی معین). ناصر نجمی در کتاب دارالخلافه طهران می نویسد: "وغ وغ صاحاب که اکنون هم در بعضی محلات فروخته میشود اسباب بازی کوچکی بود که بر اثر حرکت دادن صفحه رویی صدا از آن خارج می گرددید، کسی که بنام وغ وغ صاحابی بود در داخل طبق پایه دار خود بعضی تنقلات شیرین مثل خروس قندی و کامفت (یک نوع آب نبات) و نقل های دیگر را عرضه میکرد، غالبا مشتری این تنقلات و وغ وغ صاحاب و معجون افلاطون و حلوا جوزی را بچه های کوچه و گذر تشکیل می دادند که با علاقه و شوق فراوانی از اینگونه فروشندگان دوره گرد استقبال می کردند". دارالخلافه تهران. ناصر نجمی. تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۶. ص ۱۸۹.
