«گربه دارم چه زرنگ!» از مجموعه متل‌هایی است که محمدهادی محمدی بازآفرینی کرده است تا آن‌چه که برای کودک امروز در این متل‌ها مناسب و بهینه نیست، بتواند به‌روز و بهینه شود. مبنای کار نویسنده، جست‌وجو در فرهنگ شفاهی و مجموعه‌های گردآوری شده است و در این راه بهترین متل‌های ایرانی را از جنبه وزن و آهنگ پیدا می‌کند.
به طور طبیعی متل‌های ایرانی از دو نقص ساختاری و محتوایی رنج می‌برند. نخست این‌که نویسنده نقص ساختاری، که بیشتر شکسته بودن و بی فرجام بودن آنها است، پیدا می‌کند و سپس محتوای نامناسب در آنها مانند کشتن و خون ریختن یا کنش‌های خشن دیگر را می‌زداید و به جای آن کنش‌های دوست‌داشتنی و مناسب سن و سال کودکان خردسال را جایگزین می‌کند.
در همین حوزه، یکی از ترانه-متل‌های کودکانه فارسی که برای بیش از دو سده بر زبان کودکان فارسی‌زبان جاری بوده است، «گربه دارم چه بُراق» است. بر پایه‌ی پژوهش‌ها و اسناد تاریخی، محمودخان ملک‌الشعرای صبا که در دوره قاجار و فتحعلی شاه می‌زیست، این ترانه متل را سروده است.
اما کمی کنکاش بیشتر در درون‌مایه‌ی این ترانه-متل و همین‌طور ترانه-متل‌های دیگری که سروده است، نشان می‌دهد او که نخستین سراینده شعر برای کودکان در دوره قاجار است، از ترانه-متل‌هایی که در میان کودکان آن دوره رواج داشته، برگرفته و ترانه-متل‌های ویژه‌ی خود را ساخته است.
این ترانه-متل هم مانند بیشتر ترانه-متل‌های فارسی اگرچه وزن و ریتم بسیار دل‌انگیزی دارد، اما دیگر مناسب کودک امروزی نیستند. «گربه دارم چه زرنگ» بازآفرینی‌ای از همین ترانه-متل است با توجه به نیازهای کودک امروز. نخستین کاری که در بازآفرینی این ترانه-متل شده است، کامل کردن ساخت روایتی آن است. این ترانه-متل جدای از این که از پاره‌های در پیوند با هم ساخته شده است، آغاز و پایان روشنی نیز دارد که همه‌ی اجزای روایت در آن آورده شده است. این ویژگی به زبان‌آموزی کودکان کمک می‌کند و آهنگ و ریتم آن در دل و جان‌شان لذت و زیبایی می‌ریزد.
