پانزدهم اسفندماه سالگرد تاسیس مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودک است.
به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این سازمان غیرانتفاعی سال ۱۳۷۹ از سوی پژوهشگرانی که در حوزه ادبیات کودک فعال بودند، پا گرفت و اکنون حدود ۱۲ سال پیشینه فعالیت در سطح ملی و بین‌المللی دارد. انتشار هفت جلد مجموعه تاریخ ادبیات کودکان ایران، اجرای پروژه مطالعات کودکی، موزه فرهنگ کودکی، ایرانک، کتابک (پایگاه مجازی ترویج خواندن)، خوانک (با من بخوان)، آموزک (آموزش خلاق کودک‌محور) و هدهد (پایگاه فرهنگی ارتباطی ادبیات کودک) بخشی از فعالیت‌های این مؤسسه است.
از اهداف مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودک، راه‌اندازی بانک اطلاعات فرهنگ و ادبیات کودکان، گردآوری هزاران رکورد کتاب‌شناسی کودک و نوجوان و صدها مقاله درباره و برای کودکان و نوجوانان در کنار گردآوری اسناد و اقلام موزه‌یی برای موزه آینده فرهنگ و تاریخ ادبیات کودکان عنوان شده است.
فرزانه طاهری قندهاری، سرپرست کتابخانه مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودک، به مناسبت سالگرد تأسیس این مؤسسه در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا عنوان کرد: از جمله طرح‌های مهم مؤسسه پژوهشی، طرح تاریخ ادبیات کودکان ایران بود که در ۱۰ جلد کار تألیف آن انجام شد. هفت جلد این اثر به بررسی مطالعات ادبیات کودکان ایران تا سال ۱۳۴۰ اختصاص دارد و منتشر شده است و سه جلد آن به سال‌های ۱۳۴۰ تا ۵۷ اختصاص دارد که در انتظار صدور مجوز به سر می‌برد.
او افزود: اگرچه به ظاهر تاریخ ادبیات کودکان ایران در ۱۰ جلد کار نگارش خود را پشت سر گذاشته است، اما ما همچنان داده‌های اطلاعاتی در این خصوص را جمع‌آوری، کدگذاری و طبقه‌بندی می‌کنیم.
قندهاری گفت: حدود دو سال است که پروژه «مطالعات کودکی» را دست کار گرفته‌ایم. در این‌جا هرچه جایگاه و وضعیت کودکان را از دوران باستان تا سال ۵۷ دربر می‌گیرد، اعم از نحوه پوشش، وسایل بازی، خوردنی‌ها و حتا چگونگی زایش یک کودک در مناطق مختلف ایران و در میان اقوام متفاوت آن، در قالب پروژه‌ای میدانی و کتابخانه‌یی جمع‌آوری و تدوین می‌شود.
او عنوان کرد: این پروژه در حال حاضر در مرحله گردآوری داده‌هاست، اما به سبب حجیم بودن و کمبود نیروی انسانی و مالی، مؤسسه از سرعت مناسبی برخوردار نیست، بویژه این‌که ما در این پروژه درصدد آن هستیم تا اشیای دوران کودکی را نیز در مناطق مختلف در حد امکان جمع‌آوری و بازسازی کنیم تا در صورت امکان، آن‌ها را در موزه مجازی در اختیار علاقه‌مندان قرار دهیم و این خود موضوعی زمان‌بر است.
قندهاری با بیان این‌که پروژه «مطالعات کودکی» دومین پروژه کلان موسسه است، افزود: مشکل ما این است که اطلاعاتی که در این مورد وجود دارد، بسیار کم و غیرنوشتاری است، بنابراین شناسایی به کندی صورت می‌گیرد.
او گفت: در این مطالعات ما ضمن مراجعه به مناطق مختلف ایران و صحبت با افراد صاحب‌نظر، مردم‌شناسان و افراد شاخص در حوزه‌های مربوط به دوران کودکی تصاویری را هم تهیه کرده‌ایم که این تصاویر تماما بایگانی، طبقه‌بندی و موضوع‌بندی خواهند شد.
مدیر کتابخانه مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان گفت: تصاویر و فیلم‌های مستندی هم تهیه می‌شود که در کنار اسناد و منابع نوشتاری قرار می‌گیرد. ممکن است این کار به شکل‌گیری مستند دوران کودکی منتهی شود، ولی در حال حاضر نه توان و نه بودجه آن، هیچ‌کدام وموجود نیست، اگرچه تمایل به آن وجود دارد.
او اظهار کرد: ما امیدواریم بتوانیم مطالعات کودکی را ضمن انعکاس در موزه مجازی در قالب اثری انتشاراتی مشتمل بر عکس‌های قدیمی کودکان به انضمام نوشتارهای مربوط به آن‌ها، در مجموعه آلبومی منتشر کنیم. تا کنون ۵۰ درصد این کار انجام شده است.
