نوروز جشن جشن‌ها در فرهنگ ایران زمین و بیش تر همسایگان ما است. هستی و هسته این جشن در پیوند با مفهوم زایش و نوزایش است. از دل سرما، بهار و گرما می‌روید و می‌جوشد، از دل پیری، جوانی زاده می‌شود. به زبان دیگر، این اسطوره‌ی شگفت زیست ناهمسازها و زایش رخدادها است که از درون آن این بار داستان عمو نوروز و ننه سرما بازنمایی شده است.
بنفشه‌های عمو نوروز بازآفرینی یکی از کهن‌ترین روایت‌ها از این جشن است. عمو نوروز نماد بهار و زندگی و ننه سرما نماد زمستان و خواب است. کشمکش و کشش میان این دو، داستان پیوند خواب با بیداری، مرگ با زندگی، زمستان با بهار، شادی با غم، گرما با سرما، تاریکی با روشنی است. سرما برای طبیعت لازم است، زیرا در دل انبوه برف‌ها است که هسته‌ی بهار آماده برای رویش می‌شود. اگر ننه سرما نباشد، عمو نوروز هم کارکردش را از دست می‌دهد. چنین است که عمو نوروز در این روایت، بنفشه‌های دل اش را در دستان ننه سرما می‌کارد تا دوباره نوروز بیاید، نوروز با بهار و همه‌ی آن زیبایی‌های زندگی.
تصویرهای این کتاب، از هنرمند تصویرگر نوشین صفاخو از زیباترین و هنرمندانه‌ترین کارهایی است که در سال‌های گذشته یک تصویرگر ایرانی توانسته است با آمیخت نگارگری ایرانی و بیان مدرن به آن دست یابد.
