موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان بر این باور است که در جهان امروز برپایهی نگرش توسعه پایدار و بالا بردن سطح آموزش و پرورش، کودکان و نوجوانان باید با میراث فرهنگی جامعه خود آشنا شوند. آگاه کردن کردن نسل آینده با تاریخ سرزمین شان سبب میشود که آن ها به پاسداشت فرهنگ ملی خود علاقهمند شوند و در پی آن رفتارهای مسئولیتپذیرتری که نشانه رشد شهروندی و دموکراسی است، انتخاب کنند. گسترش فرهنگ موزهای یکی از راههای موثر برای بالا بردن درک پدیدههای فرهنگی در این گروه از مخاطبان است.
از این رو موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان که کار پژوهشهای بنیادی در زمینه ادبیات کودکان را در ایران برعهده دارد، با ارزشترین گنجینهی تاریخی شامل آثار و اسناد ادبیات کودکان از دوره مشروطه تا سال ۱۳۵۷ را گردآوری کرده است، به این امید که بتواند حرکتی ملی و فراملی در جهت بر پایی موزه فرهنگ کودکی درایران داشته باشد.
بر اساس این ضرورت موسسه طرح کاملی از "موزه ملی – تخصصی تاریخ فرهنگ و ادبیات کودکان ایران" تهیه و در بهار ۱۳۸۵ در نشریه شماره ۴۳ موزه ها، نشریه تخصصی اداره کل موزه ها سازمان میراث فرهنگی و گردشگری منتشر کرد.