محمدهادی محمدی به مناسبت شانزدهمین سالگرد تاسیس موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، از اهتمام این موسسه برای راهاندازی موزه «تاریخ و فرهنگ کودکی» و نیز انتشار «مطالعات کودک و کودکی در ایران» خبر داد.
این نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودکان که از بنیانگذاران موسسه «تاریخ ادبیات کودکان» است به مناسبت سالگرد تاسیس این نهاد غیردولتی و ناسودبر در ۱۵ اسفندماه در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد:
«یکی از کارهای مهمی که تا کنون نتوانستهایم آن را محقق کنیم ایجاد «موزه ملی تاریخ و فرهنگ کودکی در ایران» است که میتواند در همکاری با شهرداری و سازمان میراث فرهنگی شکل بگیرد؛ اما تا کنون علیرغم گردآوری ۲۲ هزار سند، افزار و شیء در این زمینه، این هدف محقق نشده است. انتشار کتاب «کودک و کودکی در تاریخ و فرهنگ ایران از باستان تا امروز » که در چارچوب مطالعات کودکی دهمین سال کاوش ها و کارهای کتابخانه ای و پژوهش های مقدماتی را پشت سرگذاشته و در مرحله پژوهش نهایی و تدوین و انتشار است در زمره دیگر برنامههای ماست.»
نویسنده مجموعه کتابهای «تاریخ ادبیات کودکان ایران» افزود:
«اگر بخواهیم کارنامه این موسسه را مورد سنجش دقیق قرار دهیم، شاید بهتر باشد که این مهم را در قیاس با مراکز دولتی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و با توجه به نگاهی که در نظام آکادمیک و دانشگاهی دنبال میشود، تعبیر و تفسیر کنیم، این موسسه، موسسه کوچکی است که جمع هسته مرکزی آن فراتر از ۱۵ نفر نیست و همه کارهای پژوهشی، جمعآوری اشیای موزهای و کتابخانهای، راهاندازی سایت و تجهیزات پایگاه مجازی و ... به کمک همین افراد انجام میشود. ما تنها نهادی در ایران هستیم که پایگاه ترویج کتابخوانی «کتابک» را با حجم اطلاعاتی بینظیر در اختیار داریم. اگر چه به حرکت درآوردن این بعد فعالیت، کاری بسیار سنگین و در حقیقت کاری در ابعاد ملی است، اما دوست داریم مراکزی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که باید در حوزه پژوهشی حرف اول را بزنند، در این زمینه همراه و یاور ما باشند به جای این که چشم براین فعالیتها ببندند. اکنون نیز موضوع اصلی پژوهشی ما پایانبندی پروژه مطالعات کودکی است که موضوع کودک و کودکی را از روزگار باستان تا معاصر در فلاتی به نام ایران تا کشور ایران بررسی میکند.»
محمدی همچنین به ابعاد ترویجی موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان اشاره کرد و گفت:
«در بعد ترویجی چهار پنج سالی است که وارد این حوزه شدهایم و با بنیانگذاری شیوهای منحصربهفرد نسبت به ترویج کتابخوانی و تقویت سواد پایه، به ویژه در مناطق محروم قدمهای خوبی برداشتهایم. واقعیت این است که تا وقتی سواد پایه کودکان ما دچار مشکل است، درک مطلبی از آن حاصل نمیشود. ما الگوی تازهای را تحت عنوان طرح «با من بخوان» بنیان گذاشتهایم که توانست جایزه معتبر آساهی را در سال جاری از آن خود کند.»
او با اشاره به فعالیتهای موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ایران در حوزه پژوهش، فعالیت این موسسه را در قیاس با بسیاری از مراکز دولتی و نیمهدولتی یا آکادمیک و دانشگاهی غیر قابل سنجش دانست و گفت:
«اگر چه نمیخواهیم وارد موضوع رقابت شویم ولی به شخصه فکر میکنم بسیاری از مراکز دولتی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باید از کارهایی که ما انجام می دهیم یعنی هم از پژوهش ها و هم از کارهای ترویجی استقبال کنند. اما نمی دانم چرا این نهادها دچار رخوت هستند. پایگاه «کتابک» روزانه چهارهزار بازدیدکننده دارد، چرا این پایگاه در هزار کتابخانه کانون نباید مرجعی برای شناخت و ترویج ادبیات کودکان شناخته شود؟ یا این که چرا هنوز برخی از مراکز کانون در استان ها و به ویژه استان تهران نباید مجموعه تاریخ ادبیات کودکان را که راهنما و عصای دست هر کتابدار و مربی است، خریداری و در کتابخانه ها قرار دهند؟ در حالی که این مجموعه ارتباط مستقیم با فرهنگ ایران دارد و نه کشوری دیگر.
محمد هادی محمدی گفت:
«ما به جایگاهی که داریم واقفایم و وقتی پژوهش میکنیم با مشکلات زیادی مواجهایم. اگرچه امروز رشته ادبیات کودک به عنوان یکی از رشتههای دانشگاهی در برخی از دانشگاهها قد علم کرده اما این موضوع بیشتر صوری است تا محتوایی و تاثیری در ادبیات کودک ایران با راهاندازی این رشته دیده نمیشود.»