سعید نفیسی، ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۲۸۸ برای تحصیل به سوئیس و بعد به پاریس رفت. پس از بازگشت به ایران به آموزش زبان فرانسه در دبیرستان‌ها پرداخت.
در سال ۱۲۹۷ سرپرست مجله فلاحت و تجارت شد، سپس ریاست مدرسه عالی تجارت را به عهده گرفت. او مدتی در دبیرستان نظام، مدرسه دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی تدریس می‌کرد. پس از گشایش دانشگاه تهران، به آموزش تاریخ تمدن ساسانیان در دوره کارشناسی و روشهای ادبی در دوره دکترا پرداخت. پس از پایه گذاری فرهنگستان، عضو پیوسته آن شد و با همکاری بدیع لزمان فروزانفر، دو جلد واژه نامه برای دبیرستان ها تدوین کرد.
او به ادبیات معاصر توجه ویژه داشت و از نخستین کسانی بود که بر ضرورت گنجاندن نمونه های برجسته ادبیات معاصر در کتاب های درسی پای می فشرد. او کتابی به نام شاه کارهای نثر فارسی معاصر، دارد. سعید نفیسی، از جمله کسانی است که در دوره زمانی ۱۳۰۰ تا ۱۳۲۰ داستان‌هایی کوتاه برای نوجوانان نوشته است. بنابراین می‌توان او را در زمره پایه‌گذاران داستان کوتاه برای نوجوانان برشمرد. نخستین اثر او برای نوجوانان داستان واره‌ی ستاره من، بود که در سال ۱۳۰۲ آن را نوشت. نفیسی در آبان ماه سال ۱۳۴۵ در تهران درگذشت.
