انجمن حامیان کودکان کار و خیابان – خانه مهر به تازگی (آبان ماه ۱۳۸۶) با مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در زمینه آموزش فارسی‌آموز ادبی ارتباط برقرار کرده است.
در این انجمن، تا سال گذشته کتاب‌های نهضت سوادآموزی تدریس می‌شد، اما از آغاز سال تحصیلی جاری، کتاب‌های «بخوانیم و بنویسیم» آموزش و پرورش درس داده می‌شود. در دو کلاس اول، سه کلاس دوم، و یک کلاس دوم که سطح آن با کلاس اول یکسان است، کتاب فارسی‌آموز ادبی یک در کنار کتاب‌های آموزش و پرورش، برای تکمیل آموزش تدریس می‌شود.
این انجمن پیش دبستان ندارد. دانش‌آموزان کلاس‌های اول تا سوم هر کدام دو روز در هفته از ساعت نه صبح تا یک بعدازظهر کلاس دارند. در کلاس‌های اول گروه سنی، مناسب و نوسان در آن‌ها کمتر است، اما در پایه‌های دیگر محدوده سنی مشخصی وجود ندارد.
در کلاس اول که چهارده دانش‌آموز (نه پسر و پنج دختر) دارد، با آموزش هر حرف جدید از کتاب «بخوانیم»، همان حرف از کتاب فارسی‌آموز ادبی یک نیز آموزش داده می‌شود. در حال حاضر تا درس «نخودی و مامان موشه» تدریس شده است. به نظر آموزگار این کلاس، دانش‌آموزان کتاب «بخوانیم» را به این سبب بیشتر دوست دارند که می‌توانند از روی آن بنویسند و مشق شب داشته باشند.
در کلاس دوم که هشت دانش‌آموز (شش دختر و دو پسر) دارد، فارسی‌آموز ادبی یک، یک روز در هفته تدریس می‌شود.
بچه‌ها در پاسخ به این پرسش که آیا نخودی را دوست دارند و اگر بله، چرا؟ گفتند: «چون نخودی بامزه است»، «کارهای خوب می‌کند»، «ما از او بازیگوشی و شیطنت یاد می‌گیریم».
آموزگار کلاس نیز می‌گوید: «بچه‌ها نخودی را بیشتر دوست دارند. آن‌ها عاشق نخودی هستند، چون راحت می‌توانند کتاب فارسی‌آموز را بخوانند».
