یکشنبه گذشته نشستی داشتیم با شرمین نادری نویسنده داستانک هایی که پوسته ی تاریخی روایت هایش آن ها را صد چندان برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال دلنشین و جذاب می کند و به قول خودش در کتاب "قمر در عقرب"، نشان می دهد که " چگونه تاریخ حال ما را عوض می‌کند".
نادری برای این نشست، ۱۳۲ عکس از مجموعه خانوادگی را به همراه آورده بود که به دوره ی قاجار، پهلوی اول و دوم بر می گردد و حاوی اطلاعات تصویری با ارزشی از زندگی کودکان آن دوران است. از آن جا که عکاس بیشتر این عکس ها پدربزرگ و پدر او هستند، بیشتر عکس ها بیان گر حال واقعی کودکان و نوجوانان و افراد حاضر در عکس است، به دور از حس حضور یک غریبه به عنوان عکاس. افزون بر آن ها نادری ۲ عروسک پارچه ای را که در دهه ۲۰ توسط مادر بزرگش برای مادرش درست شده بود با خود آورده بود.
این ۲ عروسک زیبای پارچه ای پس از گذشت سال های بسیار، همچنان برای او یادآور دنیایی از خاطرات و قصه های تلخ و شیرین مادر بزرگش "بتول فرقانی اقدم" و مادرش "شیرین روشن منش" است. مخصوصا که یکی از این عروسک ها هنوز هم موهای سیاه مادربزرگ را که حنای معطر، خوشرنگش می کرد بر سر دارد. عروسکی که به یاد دختر خردسال از دست رفته و به امید داشتن فرزند دختر دیگر تهیه شده است و عروسکی که مادر به خاطر شرمین کوچک آن را لباس نو پوشانده و نقش های صورت آن را کمی تغییر داده است.
برای ما اما از نگاه پژوهش "فرهنگ کودکی" فراتر از جذابیت های این یادمان های خانوادگی، که به خوبی در این خانواده به یاد مانده و حفظ شده است، این مجموعه عکس و دو عروسک پارچه ای حاوی اطلاعات مستند و جالبی است که امیدواریم بتوانیم در آینده ای نه چندان دور حاصل پژوهش های همکاران مان روی این دست از منابع را در "موزه مجازی فرهنگ کودکی" در دسترس علاقه مندان به این حوزه موضوعی قرار دهیم.
