در آخرین روزهای فروردین ۹۵، سپیده و سارا سجادی نایینی چند شی از اشیایی را که آن ها را با دنیای کودکی شان پیوند می داد به موزه تاریخ فرهنگ کودکی اهدا کردند. اشیایی که احتمالا برای بسیاری از هم دوره ایی آن ها در اواخر دهه ۵۰ آشنا و خاطره انگیز است. خاطرات خوش و رنگی که با خاطرات تلخ و خاکستری شروع جنگ پیوند خورد و تا مدت ها خاکستری ماند. این بازیچه ها بخشی از میراث کودک ایرانی است که بسیاری از ما در اثر غلفت هایی در گذر زمان از دست داده ایم.
میراثی که به تنهایی بیانگر میراث فرهنگ کودک ایرانی نیست اما زمانی که در کنار بسیاری دیگر از افزارها کودکی قرار می گیرند بار اطلاعاتی دارد که می تواند افزون بر نمایشی بودن دستمایه پژوهشی پژوهشگران تاریخ فرهنگ کودکی قرار گیرد. حال خانواده سجادی سخاوتمندانه این میراث و خاطره مشترک را برای نمایش عمومی در اختیار موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان قرار داده اند و بزودی این اشیا با شناسنامه اطلاعاتی مستند در موزه مجازی تاریخ فرهنگ کودکی قرار خواهند گرفت تا روزی که امکان نمایش عمومی آن ها به همراه بسیاری دیگر از اشیا مرتبط با زندگی کودکان فراهم گردد.
