مادر ترانه سرای کودکان چند نسل ایران، مادری که ترانه مهر و زیبایی را برای کودکان بی سرپرست ایران سر داد، از میان ما رفت.
اولین باغچه‌بان، روز یک شنبه ۹ آبان در ۸۲ سالگی در شهر استانبول ترکیه، به بال رنگین کمان شاد و سرخوش کودکانه‌اش نشست و سفر به دنیای ابدی کرد.
اولین، عضوی از خانواده ای است که حق بزرگی بر فرهنگ و هنر ایران دارند. او، همسر ثمین باغچه‌بان، آهنگساز و موسیقی دان بزرگ ایرانی و عروس محبوب جبار باغچه بان بنیانگذار آموزش پیش دبستان و آموزش و پرورش کودکان کر و لال بود. اولین در ترکیه زاده شد. او در پانزده سالگی به کنسرواتوار استانبول پیوست تا موسیقی بیاموزد. پس از پایان دوره آموزش در آغاز جوانی همراه با ثمین به ایران آمد و ایران شد خانه او. اولین باغچه‌بان عضو تازه خانواده ای شد که روشنگر تاریکی‌ها است. خانواده ای که آینده و رشد و پرورش کودکان ایرانی سرمایه زندگی اش بود.
اولین باغچه‌بان در دهه چهل، نخستین گروه کر کودکان ایران را بنیان گذاری کرد. هنرمندان این گروه کر، دویست کودک بی‌سرپرستی بودند که اولین با سر زدن به شهر و روستاهای مختلف آن‌ها را برگزیده بود. کودکانی که آموزش آن‌ها به باور بسیاری غیر ممکن می آمد و به آن ها "عقب افتاده" می گفتند. او این کودکان را با جادوی مهر مادری اش آموزش داد. کودکان این گروه پیشرفت خیره کننده‌ای داشتند و به شکل حرفه‌ای نزدیک به ۴۰ برنامه در تالار رودکی تهران اجرا کردند. اولین، گفته بود که موسیقی تاثیر بزرگی بر زندگی این کودکان بر جای گذاشت اما کسی نمی تواند بگوید که محبت مادری و آموزگاری اولین چقدر بر روح و جسم این کودکان اثر گذاشت.
تشکیل این گروه کر، سبب شد که همسرش ثمین، به اندیشه ساختن آلبوم "رنگین کمون" برسد. آلبومی که ثمین آهنگساز و ترانه سرای آن بود و الوین رهبر گروه و یکی از خوانندگانش. "رنگین کمون" با شرکت اعضای ارکستر سمفونیک رادیو وین به رهبری توماس کریستین داوید، گروه همسرایان میترا و رهبری اولین باغچه‌بان اجرا شد.
آلبوم رنگین کمون در سال ۵۷ ضبط شد و پس از انقلاب همراه با کتابی با تصویرگری پرویز کلانتری از سوی انتشارات ماهور منتشر شد. از آن به بعد رنگین کمون شد ورد زبان کودکان آن سال‌ها و سال‌های پس از آن. "رنگین کمان" شاد و مهربانی که با ۱۰ ترانه زیبایش برای کودکان درگیر جنگ ایران آرامش و شادی و زیبایی به همراه آورد.
فعالیت اولین و ثمین باغچه‌بان در زمینه موسیقی کودکان، در شرایطی بود که هیچ یک از بزرگان موسیقی در آن دوران برای کودکان آهنگسازی و ترانه سرایی نمی کردند. اما، عشق به کودکان ایران و فرهنگ و هنر ایران و بالاتر از همه این‌ها، عشق به انسانیت، در وجود این زوج شعله می کشید. شعله ای که اندیشه مطرح شدن و فراهم کردن اسباب راحت و زندگی، را می سوخت و حاصلش، پدیدآمدن آثاری ماندگار شد. آثاری با کیفیت که عاطفه و شکوه انسانی آن در جان مخاطبش نفوذ می کند و نام اولین و ثمین باغچه‌بان را در قلب‌ها جاودانه می کند.
اولین و ثمین باغچه‌بان در سال ۱۳۶۳، به ترکیه رفتند و تا پایان زندگی پربارشان در استانبول زندگی کردند. اولین، افزون بر آثار گوناگونی که برای موسیقی بزرگ سالان پدید آورد و هنرمندان بزرگی که پرورش داد و به ایران تقدیم کرد، کتابی درباره موسیقی کودکان نوشته که هنوز منتشر نشده است.
اولین و ثمین باغچه‌بان تا پایان عمر به یاد ایران و با عشق به ایران و کودکانش زیستند. آن‌ها در قلب کودکی ایران ماندگارند. اولین امروز دوشنبه ساعت ۱۰ صبح در استانبول در کنار مزار همسرش به خاک سپرده می شود. موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ایران درگذشت او را به خانواده باغچه بان و همه فرهنگ دوستان و به ویژه کودکان ایران تسلیت می‌گوید.
