هانیبال الخاص شاعر و نقاش فیگوراتیو هفته گذشته ۲۳ شهریور ماه ۱۳۸۹ در کالیفرنیا امریکا در تنهایی وغربت از میان ما رفت.
او که در ۲۶ خرداد ۱۳۰۹درخانواده ای آشوری درکرمانشاه به دنیا آمده بود با کوشش و پشتکار، تمام طول زندگی را به جست و جو در هنر و ادبیات پرداخت و سرانجام در سال ۱۳۸۱ در موزه ی آزادی ۵۰ سال نقاشی خود را جشن گرفت.
همگان او را نقاش، منتقد، مدرس هنری و مترجم می دانند. ولی کمترکسی به یاد دارد که هانیبال الخاص دو کتاب برای کودکان این سرزمین به یادگار گذاشته است. گیلگمش: افسانه یی از آشورکهن با تصویرگری منوچهر صفرزاده(۱۳۵۱) وتصویرسازی های کلاته کار نوشته غلامحسین ساعدی (۱۳۵۷).
گیلگمش بازنویسی از ادبیات اسطوره ای است. او در این بازنویسی از افسانه آشوری گیلگمش بهره برده است. الخاص در آغاز کتاب چکیده ای از اسطوره در اختیار مخاطب می گذارد و سپس به روایت آن می پردازد. زبان و پردازش مناسب داستان با روحیات کودکان واضافه کردن نگرش و برداشت راوی کتاب را برای کودکان گیرا کرده است.
هانیبال الخاص در سال (۱۳۵۷) به تصویرسازی برای کودکان پرداخت. او برای آفرینش تصاویر کتاب کلاته کار از شیوه ی شخصی خود در نقاشی بهره برده است. در این تصاویر او از رنگ و روغن و رنگ های پخته و تند استفاده کرده و با اغراق در چهره ها و حرکت فیگورها تصویرهایی بیانگر یا اکسپرسیو آفریده است.
الخاص در سال های بعد گرچه که به کودکان همیشه توجه داشت و در جمع هنرآموزان خود گروهی کودک نیز داشت ولی تنها یک کتاب منتشرکرد که آثار کودکان را گردآوردی کرده بود و این نقاشی ها با اشعار او همراه بود: گ‍ردش‍ی در ب‍اغ کودکان: ۱۰۶ طرح از کودکان، آذر بهشت (۱۳۸۲).
